مردان آسمانی از جنس شهادت- 2

شهید اردستانی نخستین داوطلب برای شرکت در عملیات ها بود

همرزم شهید سرلشکر اردستانی گفت: با اینکه در طول مدت جنگ به مقام های بالایی منصوب شد اما رفتار و کردارش مانند یک خلبان ساده بود و با اینکه علاقه زیادی به خانواده خود داشت اما به محض اینکه عملیاتی یا حمله ای اتفاق می افتاد بعد از شهید بابایی اولین نفر حاظر در پایگاه بود.
کد خبر: ۸۴۶۰
تاریخ انتشار: ۱۵ دی ۱۳۹۲ - ۱۰:۰۵ - 05January 2014

شهید اردستانی نخستین داوطلب برای شرکت در عملیات ها بود

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، مقام معظم رهبری در مراسمی که به مناسبت شهادت شهید بزرگوار سرلشکر مصطفی اردستانی و دیگر شهیدان حادثه ی 15 دی ماه سال 1373، برگزار شد  با اشاره به رشادت های شهید اردستانی فرمودند: "شهید اردستانی یکی از پاک ترین، مخلص ترین و مومن ترین افراد تمام قشرها بود. او عنصری فدایی و شهیدی زنده بود و عزیزانی از قبیل شهید اردستانی و دیگر دوستانی که به شهادت رسیدند، داغی است بر دل هرکسی که نسبت به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران احساس خویشاوندی و نزدیکی می کند. برای من و ملت عزیز این یک داغ بزرگ بود."

روز مقرر فرا می رسد، هواپیمای حامل فرماندهان ارشد نیروی هوایی، در ساعت 42/20 شب، به قصد تهران به پرواز درمی آید. هرچند دقایقی از پرواز نگذشته بود اما خلبان با برج مراقبت فرودگاه اصفهان تماس می گیرد و اعلام می کند پنجره کابین باز شده است و باید فرود اضطراری کند، اما در 64 کیلومتری جنوب پایگاه اصفهان با زمین برخورد می کند و شهید اردستانی به آرزوی دیرینه خود می رسد و به دوستان شهیدش می پیوندد.

به همین مناسبت گفتگویی را با سرتیپ دوم خلبان عباس رمضانی یکی از همرزمان شهید سرلشکر اردستانی انجام داده ایم که تقدیم حضور می شود.

در سال 1352 بنا به علایق شخصی به نیروی هوایی پیوستم که در تاریخ 5/9/1356 به پایگاه هوایی تبریز منتقل شده و با شهید سرلشکر مصطفی اردستانی آشنا شدم.

با شهید بزرگوار سرلشکر اردستانی در عملیات های زیادی پرواز داشتم و به جرات می گویم ایشان از قهرمانان پرواز در جنگ بودند. شهید اردستانی در یازدهم دی ماه سال 1328 در ورامین به دنیا آمد و در سال 1348 پس از وارد شدن به دانشگاه خلبانی و طی کردن دوره های پروازی ایران به آمریکا اعزام شد و خلبان شکاری شد وبعد از مدتی به عنوان خلبان F5 انتخاب شد و بعد از گذراندن دوره های تاکتیکی در دزفول به پایگاه دوم شکاری تبریز منتقل شد.

با شروع جنگ به عنوان یک خلبان مومن و متعهد نیروی هوایی در جنگ حاظر شد و با اینکه در طول مدت جنگ به مقام های بالایی منصوب شد اما رفتار و کردارش مانند یک خلبان ساده بود و با علاقه زیادی که به خانواده خود داشت اما به محض اینکه عملیاتی یا حمله ای اتفاق می افتاد بعد از شهید بابایی اولین نفر حاظر در پایگاه بود.

شهیداردستانی در سال 1360 به عنوان فرمانده پایگاه پنجم شکاری امیدیه اهواز منصوب شد. بعد از پرواز های موفقیت آمیز شهید اردستانی به خوبی توانست وحشت را در دل دشمن بیاندازد تا جایی که صدام بارها و بارها اعلام کرد: "هر کس زنده یا سربریده سرهنگ مصطفی اردستانی را بیاورد، جایزه ای بس قیمتی و ارزنده به او تعلق خواهد گرفت."

در سال 1360 بود که شهید اردستانی به تبریز بازگشت و معاون عملیات پایگاه ناجا شد و پس از شهادت شهید بابایی به عنوان معاون عملیات نیروی هوایی منصوب شد.شهید اردستانی پرواز های زیادی را انجام داد و بین خلبانان ایرانی بیشترین پرواز جنگی را در پرونده ی پروازی خود ثبت کرده است.

شهید اردستانی فردی متعهد و ولایت مدار بود به قدری که من هروقت ایشان را می دیدم به یاد حمزه می افتادم چرا که در تمامی لحظات زندگی خود هم همراه امام (ره) و رهبری بود هم با مسئولیت هایی که به وی سپرده شده بود هرگز خود را در پست و مقام گم نکرد و همیشه جز اولین شرکت کنندگان در صحنه نبرد و روحیه دادن به نیروها بود.

ایشان یک سرباز کامل برای نظام جمهوری اسلامی ایران واسوه و الگو بود که با تک تک رفتار ها و اعمال هایش برای ما مدرسی آموزنده بود.

بسیار قانع و ساده زیست بود بعد از پایان جنگ،شهید سرلشکر اردستانی و چند تن دیگر از خلبانان نیروی هوایی ارتش مفتخر به دریافت مدال پرافتخار "فتح" از دستان مبارک مقام معظم رهبری شدند که جزدریافت این نشان، مبلغ یک میلیون تومان نیز به عنوان پاداش نقدی از سوی مقام معظم رهبری به او و دیگر خلبانان حاضر اهدا شد.

پس از گذشت چند روز، اردستانی برای کمک به ساخت مدرسه ای در استان سیستان و بلوچستان، مبلغ پانصد هزار تومان از پاداش خود را هدیه کرد و پانصد هزار تومان باقی مانده را به حساب "بیت الزهرا(س)" واریز کرد تا برای خرید البسه جهت نیازمندان اختصاص یابد.

من وقتی خبر شهادت این بزرگواران را شنیدم به حق می دانستم که اگر شهید اردستانی و باقی بزرگواران چون شهید ستاری و شهید یاسینی و دیگر عزیزان اگر مرگی جز شهادت نصیبشان می شد بی انصافی بود که فقط شهادت مزد آن رشادت ها و ایثارگری های آنان را می داد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و دوران دفاع مقدس که با شهادت شهدای زیادی همراه بود اکنون در جایگاه مقتدری قرار گرفته ایم که تمام این اقتدار در مقابل دشمنان را به شهدایی همچون شهید اردستانی بدهکار هستیم و باید آن را حفظ کنیم و پیرو خط رهبری و ادامه دهنده راه شهدا باشیم درست است که افراد و مسئولین عوض می شوند اما خط مشی ما تغییر نمی کند و باید جمهوری اسلامی ایران را به همان جایگاهی برسانیم که خواسته رهبری است.

وصیت نامه شهید سرلشکر مصطفی اردستانی:

وصیت نامه بنده خدا مصطفی اردستانی

"اللهم اجعلنی من جندک فان جندک هم الغالبون و اجعلنی من حزبک فان حزبک هم المفلحون و اجعلنی من اولیائک فان اولیائک لاخوف علیهم و لا هم یحزنون

اللهم انی اسئلک تجعل وفاتی قتلا فی سبیلک تحت رایت نبیک مع اولیائک و اسئلک ان تقتل بی اعدائک و اعداء رسولک و اسئلک ان تکرمنی بهوان من شئت من خلقک و لا تنهی بکرامه احد من اولیائک اللهم اجعل لی مع الرسول سبیلا حسبی الله ماشاءالله"

الهی از عمق جانم و با تمام وجودم شهادت می دهم به وحدانیت تو و رسالت رسول محمد(ص) و امامت علی (ع) و اولاد طاهرین او و از تو می خواهم که به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین، پنج تن آل عبا که تمام جهان به خاطر آنها برپاست مرا از دوستان علی و اولاد علی قرار دهی. به حق علی بن حسین زین العابدین به من لذت عبادت و به حق باقرالعلوم لذت علم و به حق امام صادق لذت صداقت و به حق امام کاظم لذت فروبردن غضب و به حق امام رضا لذت رضایت از الله و به حق محمد بن علی لذت جود و ایثار و سخاوت و به حق علی بن محمد لذت هدایت و به حق امام حسن عسکری لذت سرباز و رزمنده اسلام بودن و به حق امام مهدی لذت فرماندهی بر سپاه اسلام را عنایت کن.

حال چند کلامی از خودم. من برای همسر و فرزندانم شوهر خوبی نبودم. چون خودم را مدیون انقلاب و اسلام می دانستم ولی همه را دوست داشتم به خاطر خدا اگر نتوانستم وقتم را صرف آنها بکنم به دلیل نیاز اسلام و ملت مسلمان بود. امیدوارم که مرا ببخشید و برایم دعا کنند. شاید خداوند از گناهان من بگذرد. بعد از من گریه و زاری نکنند و اگر دل شان می سوزد به حال محمد و آل محمد بسوزد.

و خواهش می کنم اصلا عکس مرا چاپ نکنید و برای من تبلغ نکنید و برای محمد و آل محمد و اسلا م تبلیغ کنید. اگر از من جنازه ای ماند در بهشت زهرا در بین بسیجی ها دفن کنید (البته این وصیت نامه پس از تدفین این شهید بزرگوار به دست آمد. لذا طبق خواسته خانواده ایشان محل دفنش در صحن حیاط امام زاده جعفر در شهرستان پیشوا از توابع ورامین که زادگاه وی نیز می باشد، بود.) و همه چیز مانند آنها باشد. من حاضر نیستم کسی بعد از من در رنج بیفتد. در هیچ مورد. هر چه بنیاد برای یک بسیجی ساده انجام می دهد بدهد و در بقیه امور طبق قوانین اسلام.

والسلام، محتاج دعای همه

ادامه  گفتگوهای انجام شده در مورد شهدای 15 دی ماه در فواصل زمانی دیگر در خبرگزاری دفاع مقدس منتشر میشود.

نظر شما
پربیننده ها