تبیین سینمای استراتژیک با بازتعریف جشنواره های موجود

به گزارش سرویس فرهنگی خبرگزاری دفاع مقدس، اکبر صفرزاده : هر جشنواره فرهنگی هنری که در دنیا برگزار می شود قبل از انجام مراحل اجرایی با مشورت های پی در پی و مدامی که با کارشناسان انجام می دهد هدف خود را مشخص و غایت آن چیزی که قرار است در یک پروسه  زمانی معین به آن برسد را تعریف و با این کار هویتی مشخص و معین و هدفدار برای خود تعیین می کند.

هدف گذاری و تعریف هویت دو مشخصه بارز و تعیین کننده تمامی جشنواره های معتبر دنیا است، مشخصه هایی که جشنواره فیلم فجر با گذشت سه دهه از برگزاری آن تاکنون نتوانسته خود را به زیور آن بیاراید و همچنان در تعریف هدف غایی خود مانده است.

جشنواره فیلم فجر به دلیل دارا بودن صفت مهممترین جشنواره فرهنگی و هنری کشور، همیشه و در همه حال مورد توجه مسئولین و سیاستمداران بوده و تاثیرات بسیار زیادی از تغییرات و جابجایی های مدیران فرهنگی کشور گرفته و به نوعی همیشه زیرسایه سیاست و دستورات مدیران سیاسی کشوراداره شده است.

در جدیدترین تغییراتی که از سوی مسئولین در این جشنواره انجام شده زمان برگزاری بخش بین الملل آن به اردیبهشت ماه موکول شده و همچنین تعداد فیلمهای حاضر در بخش سیمرغ بلورین به 22 فیلم تقلیل پیدا کرده است.

در همین راستا سوال هایی به شرح زیر مطرح می شود که پاسخ به آن می تواند کمک قابل توجهی برای رسیدن به تعریف درست جشنواره فیلم فجرباشد؛ برگزاری بخش بین الملل جشنواره در اردیبهشت ماه و همین طور تقلیل فیلم های حاضر در بخش مسابقه به چه میزان می تواند جشنواره را هویتمند کند؟ آیا جشنواره فیلم فجر قرار است بستری شود برای شناسایی و کشف استعدادهای جوان سراسر کشور و معرفی آنها به سینمای حرفه ای؟

این جشنواره قرار است از چه فیلمسازانی حمایت کند و این حمایت چه تناسبی با آرمانهای اساسی جمهوری اسلامی خواهد داشت؟ با حمایت این جشنواره از فیلمسازان اول و دوم می توان به بهره وری بهتر و بالاتری از بیت المال رسید  یا با حمایت این جشنواره از فیلمسازان حرفه ای؟

اگر جشنواره فیلم فجر قرار است بستری شود برای شناسایی و معرفی استعدادهای جوان آیا باید در تهران برگزار شود یا بهتر است در شهر دیگری برگزار شود؟ اگر جشنواره فیلم فجر قرار است ایفاگر نقش فرش قرمز برای فیلم های حرفه ای باشد باید کدام شهر را برای برگزاری این جشنواره در نظر گرفت و آیا هزینه کردن بیت المال برای پهن کردن فرش قرمز برای فیلم های حرفه ای که توسط بخش خصوصی تولید شده کار درستی است یا خیر؟

در حال حاضر جشنواره فیلم فجر در بهمن ماه هر سال و در فصل زمستان برگزار می شود. با تغییرات مهمی که اخیرا در نحوه برگزاری آن صورت گرفته بخش بین الملل آن به فصل بهار و اردیبهشت ماه موکول شده است . دو جشنواره بسیار مهم  و تاثیر گذارمقاومت و جشنواره کودک هم در فصل پاییز و در فاصله زمانی بسیار کمی از هم برگزار می شوند که اگر برنامه ریزی شود و یکی از این جشنواره ها در فصل تابستان برگزار شود ما در هر فصل سال یک جشنواره مهم و بسیار تاثیر گذار خواهیم داشت.

اگر جشنواره فیلم فجر از حالت بلاتکلیف موجود بیرون بیاید و بتواند جایگاه خود را به عنوان یک جشنواره هدفدار تثبیت کند می توان در کنار جشنواره مقاومت و جشنواره کودک و جشنواره بین الملل ساختاری استراتژیک را برای فرهنگ دیداری و شنیداری کشور تبیین کند.

با بازتعریف جشنواره های سینمایی موجود و تقلیل آنها در جهت ایجاد ساختاری استراتژیک و تلاش برای بالا بردی کیفیت این جشنواره ها در دو عرصه مهم محتوی و اجراء ، می توان فیلم های کوتاه ، فیلم های ویدئویی ، فیلم های مستند و فیلم هایی انیمیشن که در کشور تولید می شوند را درقالب چهار جشنواره فوق مورد ارزیابی قرا داد.

برگزاری جشنواره های متفرقه با موضوعات متفرقه ای که در قالب سینمای استراتژیک قرار نمی گیرند هیچ ضرورتی نداشته و به غیر ازهدر دادن بودجه بیت المال و به وجود آوردن افراد سود جو هیچ خاصیت دیگری ندارند.

روند برگزاری جشنواره های موجود در کشور در وضعیت فعلی به این صورت است  که برای هر کدام از آنها تعدادی داور که همگی از اهالی سینما و تلویزیون و در کار خود متخصص و مجرب هستند فیلم های رسیده به دفتر جشنواره را می بینند و تعدادی از آنها که واجد صلاحیت هستند را برای حضور در جشنواره انتخاب می کنند.

بالابودن کیفیت فیلم های حاضر در جشنواره ماحصل انتخاب و دقت داوران و متخصصان است. متاسفانه در بسیاری از موارد دیده شده که این انتخاب و پروسه ای که این فیلم ها برای حضور در بخش مسابقه طی کرده اند توسط صدا وسیما نادیده گرفته شده و فیلمی که در جشنواره فجر و یا جشنواره کودک یا مقاومت حضور داشته نتوانسته حمایت های لازم را از رسانه ملی دریافت کند و با قرار گرفتن در شرایط ناامن از گردونه رقابت  و بازگرداندن  سرمایه اولیه حذف شده و تمام انگیزه هایش را برای ادامه راه و تولید مجدد از دست داده است.

تعریف و تبیین سینمای استراتژیک بدون همکاری  و همدلی صدا و سیما امکان پذیر نیست. جشنواره هایی مانند مقاومت و کودک یا جشنواره فیلم فجر بدون کمک و همدلی سازمان صدا و سیما راه به جایی نخواهد برد و تاثیر لازم را در جامعه نخواهد گذاشت. فیلم هایی که در این جشنواره ها مورد ارزیابی و داوری قرا می گیرند قابلیت این را دارند که در سطحی بسیار گسترده مورد توجه قرار بگیرند و دیده شوند.  

انتهای پیام/