"جنگ خیابانی" روی دیگر جنایت های صدام را مرور می کند
خبرگزاری دفاع مقدس: جنگ خیابانی، تلاش محدودی است که در حد توان به شرح و بیان جوانب گوناگون یک حادثه پیچیده و ریشه دار پرداخته است.
مجموعه مصاحبههایی که با عده ای بسیاری از پناهندگان عراقی، درباره قیام مردم عراق پس از جنگ نفت، شده، کتاب جنگ خیابانی را تشکیل داده است.
سید نظام مولا هویزه در کتابش به قیام مردم جنوب عراق پداخته و نوشته که پرداختن به قیام مردم شمال مجال گسترده تر میطلبد.
یک شنبه، 17 شعبان 1411، ه، ق حوالی ساعت دو و نیم بعد از ظهر بود که قیام مردم نجف آغاز شد. در روز شانزدهم شعبان مردم کربلا نیز همدوش با شهرهای دیگر عراق حرکت حماسی خودشان را آغاز کردند. هر کس هر سلاحی که داشت با خود به خیابان آورده بود... خیلیها دست خالی بودند... یک دفعه دیدم... مردم دارند. به طرف استانداری قدیم، شهربانی فعلی، راه پیمایی میکنند... بالاخره درگیری شروع شد و شدت گرفت ... کمی بعد مردم رئیس شهربانی و یکی از معاونان او و عده ای از بعثیها را به هلاکت رساندند.
... مقاومت بعثیها در میدان ثوره العشرین در هم شکست و عده ای از آنها به وادیالسلام پناه بردند... چشمان نا باور مردم شاهد حرکت نوجوانی بود که با سرعت خودش را به مقر حزب بعث کربلا رساند و با نارنجک دستی به عده ای از مزدوران بعثی حمله کرد و هنوز گرد و غبار حادثه فرو ننشسته بود که با سرعت از محل حادثه فاصله گرفت و در انبوه جمعیت مردم گم شد.
... شهر کربلا از روز شانزدهم تا بیست و دوم شعبان به طور کامل در دست مجاهدان و مردم بود. روز 23 شعبان، بعثیها منطقه بنی مرقد مطهر ابی عبدالله (ع) و مرقد حضرت ابوالفضل (ع) را بمباران شیمیایی کردند و عده بسیاری را قتل عام کردند. صدای نالهها و فریادهای «یا حسین» و «یا عباس» در فضای غم گرفته کربلا طنین انداز شده بود. مردم سراسیمه به این طرف و آن طرف میدویدند. خیابانها انباشته از شهید و مجروح بود.
... بعد از فرونشینی طوفان، موقعی که گاردیها داشتند خودشان را سازماندهی میکردند، گروهی از مجاهدان با استفاده از فرصت، به آنها یورش بردند... گارد ریاست جمهوری با سرافکندگی مجبور ب عقب نشینی شد.
...سرانجام... نیروهای بعثی پس از چندین روز بمباران و موشک باران و آتش سنگین توپخانه و ... وارد نجف اشرف میشوند و تانکهای گارد ریاست جمهوری ... در نقاط حساس شهر مستقر میشوند.
.. بمباران وسیع شهرها، قتل عام مردم، کمبود آذوقه و مواد غذایی، کمبود دارو و امکانات بهداشتی، ترس از آینده مبهم، ترس از شکنجه و ... عواملی بودند که بخشهای وسیعی از مردم عراق را به مهاجرت به نقاط امن و آوارگی در مرزهای کشور همسایه وادار میکرد.
... وضع زنان باردار، پیرزنها و کودکان بی سرپناه خیلی دل خراش بود. گرسنگی و بیماری بیداد میکرد... چند دقیقه بعد، وقتی که هواپیماها که هواپیماها آسمان را ترک کردند. ستونهای دود و آتش اطراف ما را پوشاند و در اینجا و آنجا اجساد پاره پاره شده مردم با وضع رقت باری روس زمین ریخت.
... این دفعه بعضی از مردم بیچاره ای که از امواج بمباران قبلی جان سالم به در برده بودند، هدف گلوله های کالیبر قرار گرفتند و مظلومانه به شهادت رسیدند.
78 صفحه درباره قیام مردم عراق و مصیبتهایی که پس از پیروزیهای موقت تحمل کردند.
خیلی از ان ماجرا نمیگذرد، که مولا هویزه آن را مکتوب و خواندنی میکند. پس از گذشت چند ماه، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی آن را به چاپ میرساند و قبل از سالگرد قیام مردم عراق، مقام معظم رهبری، در تاریخ رجب المرجب 1412، ه. ق در تقریظ بر جنگ خیابانی، مینگارند:
«تلخ است و شیرین. اینکه ملت مظلوم عراق، و این بار نیز مثل بیشتر دفعات قبل، شیعیان، قیام کرده و شهامت ورزیده و بر دشمن ضربه وارد کردهاند، شیرین است. اما این بار همدست از خبایث سلطه گران بینالمللی، بر تخت قدرت نشستگان را از انقلابیها برای خود مفیدتر یافته و به نحوی، ولو غیرمستقیم، به آنان برای سرکوب اینان کمک رساندهاند. تلخ است. تلخ است خواندن و شنیدن».
و حس کردن نو میدی ملتی پس از امیدی نزدیک ... و آن گاه مصیبتی که در مظلومیت و مغلوبیت میکشند...
با خواندن این کتاب «جنگ خیابانی»، همه آن تلخ و شیرین را مرور کنیم و ظلم صدام و آمریکا را در مواجهه با مردم عراق بخوانیم. ظلمهای حزب بعث به خارج از مرزهای عراق محدود نمیشود. مردم عراق نیز سخت گرفتار ددمنشیهای آنان بودند.
جنگ خیابانی را با دقت مطالعه کنیم و خواندن آن را به همه تاریخ دوستان و عاشقان کتاب سفارش دهیم. اینجا یک روی دیگر سکوی جنایتهای صدامیان مرور میشود. دقت در آن ضروری است؛ و بدون خواندن جنگ خیابانی، دایره مطالعه ما کامل نمیشود.
