از سرایداری بیمارستان تا شهادت در گیلانغرب

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس از گرگان، شهید "امان محمد ایگدری" از شهدای اهل سنت استان گلستان است که در سطور زیر زندگینامه پربارش را مرور می کنیم:

امان محمد ایگدری از شهدای اهل سنت شهرستان گنبد در هشت سال دفاع مقدس است که در دوازده مردادماه سال 1335 در روستای ایگدر سفلی در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود.

این شهید بزرگوار کودکی خود را همانند سایر کودکان روستا با محرومیت گذراند تا اینکه به سن مدرسه رسید.

شهید در سال ۴۲ –۴۳ در دبستان روستا تحصیلات ابتدایی خود را آغاز و به پایان رساند. امان محمد از همان کودکی سخت کوش و پر تلاش بود و در کنار تحصیل در امور کشاورزی به پدر و خانواده کمک می کرد.

شهید به دلیل مشکلات خانوادگی نتوانست تحصیلات خود را ادامه دهد ترک تحصیل کرد و در کنار خانواده به امورات و کار کشاورزی پرداخت.

در سن نوزده سالگی به خدمت سربازی اعزام شد و دو سال خدمت سربازی خود را در نیروی زمینی مشهد مقدس به پایان رساند و در سال 1356 یک سال قبل از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به زادگاه خود برگشت.

وی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مانند هر مسلمان انقلابی از در هم پیچیدن بساط زر و زور خوشحال بود بخصوص از رفع تبعیضی که همیشه در حق جوانان روستایی در تمام مملکت معمول بود.

به گفته نزدیکان شهید وی بارها می گفت : "در رژیم گذشته ما روستائیان را به ادارات راه نمی دادند اما حالا خیلی راحت می توانیم حق و حقوق خودمان را مطالبه کنیم و این از برکت انقلاب اسلامی می باشد."

امان محمد در بین اهالی روستا بسیار محبوب بود و همیشه بعد از شهادت از او به عنوان جوانی با ادب و جوانمرد یاد می شود.

شهادت امان محمد از زبان خانواده

شهید دارای همسر و فرزندانی است که در مورد چگونگی شهادت او چنین می گویند: امان محمد با اینکه خدمت خود را به پایان رسانده بود و در بیمارستان طالقانی گنبد به عنوان سرایدار مشغول کار می شود اما وقتی از سوی مسئولین دوباره فرا خوانی به خدمت می شود سریع آماده و مهیا شده و به جبهه های حق علیه باطل اعزام می شود و در منطقه گیلان غرب به انجام وظیفه می پردازد.

وی سرانجام در روز چهاردهم دیماه سال 1360 در منطقه سوق الجیشی شیاه کوه گیلانغرب جانانه در کنار پاسداران سپاه شیراز که در آن محل مستقر بودند با ارتش عراق که قصد حمله و تصرف این محل را داشت درگیر شد و عده ای از همرزمان شهید و خودش در همین محل به شهادت می رسند.

یک خیابان و یک مدرسه بنام این شهید بزرگوار در روستای محل زندگیش ثبت شده است تا همیشه نام و یاد او در ذهن ها ماندگار باشد.

روحش شاد یادش گرامی و پر رهرو باد.

انتهای پیام/