حاشیه نگاری خواندنی از تشییع پیکر مطهر مدافع حرم/ تشییع شهید محمدی با روز نوبت کشیکش در حرم حضرت رضا(ع) مصادف شد

به گزارش دفاع پرس از مشهد، در روزی از روزهای خوب خدا، که یادآور پایمردی و استقامت مردم این مرزوبوم در بهمن57 بود مشهدالرضا بازهم شاهد تشییع یکی دیگر از فرزندان خطه خورشید بود. امروز مهدیه مشهد که این روزها نقطه آغاز تشییع شهدای مدافع حرم است پذیرای خویشان، دوستان و همرزمان شهید جواد محمدی جانشین محور عملیاتی امام حسن مجتبی(ع) بود.

اکثر چشمها گریان بود، بعضی هم به دور از چشم دیگران در گوشهای خلوت کرده بودند و بی صدا به یاد جواد و خوبیهایش گریه میکردند. گریهای از جنس حسرت، گریه جاماندگی، اما از طرفی هم خوشحال بودند که جواد به آرزوی خود رسید و در قبال جهاد خود، بهترین پاداش را از ارباب بی کفنش حضرت اباعبداللهالحسین(ع) دریافت کرد. شاید هم در گریههای خود از جواد میخواستند تا امروز که به محضر حضرت صدیقه طاهره حضرت زهرا(س) و سید و سالار شهیدان شرف یاب میشود وساطت کند تا نفر بعدی که خلعت شهادت را به او مرحمت میکنند من باشم.

 عکس ورودی مهدیه تصویر شهید محمدی با کودک خردسالش بود، که توجه هر عابری را به خود جلب میکرد. اما آنچه جگر همه را سوزاند این بود که گفتند جواد فرزند دومش را ندیده بود.پیکر مطهر شهید وارد مهدیه شد. دوستان، همرزمان و اقوام زیارت عاشورا را در کنار پیکر مطهر این مجاهد مدافع حرم زمزمه کردند. هر چه زمان میگذشت به جمعیت افزوده میشد و همه منتظر بودند تا پیکر مطهر این فرمانده دلاور را تا بارگاه منور رضوی تشییع کنند.

زیارت عاشورا تمام شد و مختصر سینهزنی در کنار پیکر مطهر جواد محمدی برگزار شد. رفقای شهید پیکر مطهر او را با ذکر لبیک یا حسین   بر روی دستان خود تشییع کردند. بعضی رفقای شهید محمدی که زیر پیکر او بودند چندین ضربه پیاپی به تابوت شهید زدند. معلوم بود که پیغام یا سفارشی به شهید دارند و با علم به اینکه شهدا زندهاند و فقط حضور فیزیکی ندارند خواسته بودند پیام خود را به او منتقل کنند.

در این مراسم که جمعی از یادگاران شهدا نیز حضور داشتند دوستان و همرزمان شهید با سربندهایی که به پیشانی بسته بودند به شهید این پیام را دادند که ما با شهادت تو که ادامه خط سرخ کربلا است با حضور خود در تمامی صحنهها از آرمانهای اسلام و انقلاب و آرمانهایی که تو جان خود را برای آن فدا کردی از پای نخواهیم نشست.

پیکر مطهر شهید جواد محمدی بر روی دستان دوستان، همرزمان و نزدیکان خود تشییع و شرکتکنندگان با سردادن شعارهای لبیک یا زینب(س)، لبیک یا حسین(ع)، مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل و مرگ بر وهابی تا حرم مطهر رضوی بدرقه کردند.

نکته قابلتأمل این است که امروز روز نوبت کشیک حرم شهید جواد محمدی بود و خدا خواست تا در همین روز نیز تشییع و به خاک سپرده شود.

در این مراسم که اقشار مختلف مردم و جمعی از مسئولین مشهد حضور داشتند مداحان با ذکر مصیبت سید و سالار شهیدان پرداختند و در ادامه با اشعاری پر محتوا و حماسی پایبندی مردم کشورمان را بر آرمانهای شهدای عالیمقام ابراز داشتند.

پیکر مطهر شهید جواد محمدی جانشین محور امام حسن مجتبی(ع) که در جریان آزادسازی منطقه نبل و الزهراء به فیض شهادت نائل آمده بود بعد از طواف در حرم امام رضا(ع) و اقامه نماز توسط حضرت آیتالله علمالهدی امامجمعه مشهد بر پیکر شهید، جهت خاکسپاری به بهشت رضا انتقال یافت. 

برادر شهید جواد محمدی از او میگوید:

جواد در تمام هیئتها فعال بود حتی بسیاری از جلسات مهدیه مشهد را نیز خود پایهگذاری کرده بود. او بعد از جنگهایی که در سوریه شکل گرفت و کشورهای بسیاری بر آن دامن زدند گفت من باید هر طور امکانش است به سوریه بروم. من به او گفتم: شما فرزند کوچک داری اما نتوانستم مانع رفتنش بشوم. او معتقد بود هر جا اسلام و مسلمانان درخطر باشند باید رفت، اسلام مرز ندارد وقتی به شیعیان سوریه و حرم حضرت زینب (س) جسارت کنند، به حرم امام رضا(ع) و مردم ایران هم ممکن است جسارت کنند.

برادرم دو فرزند دارد که ابوالفضل سهساله و علیاکبر 28 روزه است، جواد میگفت اگر امروز به سوریه نروم چطور میتوانم انتظار داشته باشم فرزندانم در کشورشان امنیت داشته باشند.

او از طریق هیئت فاطمیون اقدام کرد و مدتی در تهران دوره آموزشی فراگرفت فرزند دومش 2روزه بود که به سوریه اعزام شد و بعد از 38 روز در تاریخ 15 بهمنماه جاری در عملیات نبل و الزهراء به درجه رفیع شهادت نائل شد. گلوله به صورت مهدی خورده بود و نیمی از صورتش از بین رفته بود.

برادر شهید مدافع حرم اظهار کرد: جواد 10 روز مانده بود به رفتنش، برای فوقلیسانس ثبتنام کرده بود، از لحاظ تحصیلی، شغلی و مالی جواد شرایط خیلی خوبی داشت. برخلاف عقیده برخی که معتقدند مدافعان حرم برای پول از جان خود میگذرند باید بگویم مهدی کارمند حراست فرودگاه بود و هیچ نیاز مالی نداشت تنها برای دلش و عشقی که به ائمه اطهار داشت رفت و جنگید و درنهایت شهید شد.