چرایی نکوداشت یاد شهدای گمنام
گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ فردا روزی است که در تقویم رسمی کشورمان به مناسبت سالروز شهادت حضرت زهرا (س) به نام روز شهید گمنام نامگذاری شده است تا بدین وسیله یاد و خاطره شهدا به‌ویژه شهدای گمنام فراموش نشود. اما ممکن است در اینجا سوالی مطرح شود که چه ضرورتی دارد یاد شهدا را همچنان در کشور بخواهیم زنده نگاه داریم؟ برای پاسخ به این سوال باید به این نکته توجه کنیم که این شهدا برای چه امری جان عزیز خود را فدا کردند؟ آن‌ها که برای مقابله با دشمنان و اینکه شهر‌ها و روستا‌های کشورمان دچار نا امنی نشود و نااهلان بر این کشور مسلط نشوند، جان عزیز خود را فدا کردند؛ پس این نکته‌ای است که باید همواره آن را مد نظر قرار دهیم.
به عبارت دیگر برای اینکه جای خالی شهدا که جان خود را برای حفظ و برقراری امنیت فدا کردند، خالی نباشد و نیز اینکه عمل آن‌ها یعنی از جان گذشتگی را فراموش نکنیم، نیاز داریم تا به انحای مختلف یادی از شهدا در جامعه بیان شود؛ البته نحوه نکوداشت و عمل به سیره شهدا هم در فراگیری یاد و نام آن‌ها اثری دوچندان دارد.
بدین معنی که چنانچه می‌خواهیم جامعه با سیره شهدا آشنا شوند و راه آن‌ها را ادامه دهند، باید مروجین سیره شهدا خود از عاملین اصلی راه شهدا باشند و نیز اینکه شهدا آن‌گونه که بودند، معرفی شوند؛ لذا از معرفی شهدا به گونه‌ای که باعث شود جوانان و نوجوانان، آن‌ها را انسان‌هایی دست‌نیافتنی بپندارند، باید به شدت پرهیز کرد.
اما نکته دیگر که باید عنوان کرد، تأکیدات قرآنی در اهمیت مقام شهید و شهادت است؛ خداوند در چندین آیه به موضوع شهید و شهادت اشاره کرده است؛ به عنوان مثال در آیه ۶۹ سوره نساء جایگاه شهدا را هم‌ردیف با انبیاء و صدیقین معرفی می‌کند و در ادامه در آیه ۷۳ این سوره تأکید می‌کند آن‌هایی که در جهاد و در راه خدا کشته می‌شوند، فاتح اصلی جنگ هستند؛ به همین جهت اجری عظیم به آن‌ها داده می‌شود؛ پس مطابق این دو آیه جایگاه شهدا علاوه بر اینکه هم‌ردیف انبیاء است، اجری عظیم هم به آن‌ها تعلق می‌گیرد.
همچنین آیه ۱۵۴ سوره بقره اشاره می‌کند به اینکه «شهدا نمرده‌اند و حیات جاویدان دارند» و مطابق با آیه ۱۶۹ سوره آل عمران، شهدا «زنده‌اند و نزد خدای خود روزی می‌برند».
انتهای پیام/ 231
