دیانت، رهبر سیاست؛ نه سیاست، رهبر دیانت
حجت الاسلام محمد ادریسی در یادداشتی به دفاع پرس نوشت: حفظ حقوق تک تک افراد جامعه و مهم دانستن معیشت و معاد درادارهی امور روزانهی آنها از ضروریات سیاست اسلامی است. بدون توجه به آرمانها و اهداف متعالی اسلامی سخنی نگوییم و عملی انجام ندهیم؛ چرا که در این صورت بی تردید شکست هم در مسائل داخلی کشور و هم در ارتباط با سیاست خارجی و کشورهای پیرامونی حتمی خواهد بود، باید به گونهای وارد صحنهها شد که اسیر تحریم ها وتهدیدها وتطمیعهای قدرتهای پوشالی غرب و شرق نشد که هیچ، بلکه پیروزمندانه از بحرانها بیرون آمد.
پر واضح است که سیاست ما عین دیانت ماست و دیانت ما عین سیاست ماست، این جمله کوتاه اما پر معنی از یک بعد، نشان دهنده بینش یک روحانی مسلمان شیعه بیدار یعنی شهید مدرس اعلی الله مقامه الشریف را در عمل و در جهت نسبت به مقوله دین و سیاست اسلامی تبین میکند و از سوی دیگر وضعیت ناگوار حاکم بر زمانه آن شهید بزرگوار است؛ که در روزگاری درصحنه حاضر بود که مردم، شاهد رویکرد اعتزال و کناره گزیدن و رهبانیت نخبگان مذهبی به سیاست بودند.
اما اگر شهید مدرس امروز زنده بود با صدایی رسا می گفت: دیانت رهبر سیاست است ونه سیاست رهبر دیانت. یعنی دین به سیاست جهت مى دهد ونه بالعکس. باید توجه داشت که نتیجهى سیاست با دیانت حداقلی، شبیه طاغوتیان شدن است. و آنچه که ما در خطبه۴۱ نهج البلاغه می خوانیم و باید به آن عمل کنیم در حقیقت تبلور همین معنى است.
امروز هم در کشور سه دهه از انقلاب اسلامی گذشته خود شاهد برخی رویکردهای سیاستزده از عدهای مسئولین هستیم که تنها گوشهای از احکام و شرایع دینی در قضاوتها و تدابیرشان ساری و جاری است. این سیاست زدگی دینی ممکن است در طولانی مدت آسیبهای بزرگی به اهداف و آرمانهای انقلاب وارد کند.
امیر مؤمنان على(علیه السلام) چنین مى فرماید:
من به خوبى از تمام ریزه کاریهاى سیاست مخرّب باخبرم، و راههاى پیروزى بر دشمن را دقیقاً مى دانم و توانایى به کار بستن آنها را دارم، ولى مى دانم که حفظ ارزشها هرگز اجازه بسیارى از این چارهجویىهاى سیاسى را که از اصول شیطانى سرچشمه مى گیرد نمى دهد! من چشم به اوامر و نواهى الهى دوختهام، هر جا به من اجازه پیشروى بدهد مى روم، و هر جا مانع شود، باز مىایستم.
در دوران قبل از انقلاب اساس همه فعالیتهای سیاست مداران علاوه بر حفظ پادشاهی و گسترش نفوذ و قدرت، گاهی برای تظاهر به دیانت، به انتشار قرآن و کتب مذهبی می پرداختند و حج و مشهد و قم میرفتند و بسیاری از اوقات نیز در مقابل آیات و روایات معصومین (ع) قد علم می کردند و زمانی نیز بی تفاوت از کنار آن دستورات الهی می گذشتند و این همان برداشت خودخواسته از دین بود که در نهایت نه دین مردم و نه جامعهشان در امان بود.
امروز که برای حفظ ارزشها و مردم سالاری دینی در این کشور انقلاب شده، نباید اجازه داد تا با پروژههای گاه و بیگاه دشمن برای نظام مقدس همچون نفوذ به درون کشورمان، راهی برای رخنه در میان مسئولین داشته باشند چرا که اگر در میان نیروهای بالادستی نفوذ و چندپارچگی الگوی اسلامی اتفاق بیافتد انحطاط جامعه اسلامی و انقلاب راحت تر شکل خواهد گرفت.
اختلاف دیدگاهها باعث مى شود که گاه افراد بی اطلاع از اسلام یا کم اطلاع از آن به حامیان قوانین الهى خرده بگیرند و رفتار و اعمال آنها را از روی ساده دلی و خوش خیالی و عدم آگاهى کافی به روشها و عرفیات و سنتهای سیاست حاکم بر جهان حمل کنند، غافل از این که آنها در عالم دیانت جهت دهنده به سیاستها سیر مىکنند که اصول و ضوابط حاکم بر آن جز روشهای برگرفته از اسلام اصیل را برای اصلاح مضر می دانند.
