به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، لیلی نقولا، تحلیلگر لبنانی در تحلیلی عنوان کرده است؛ فرانچسکا آلبانزه، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در سرزمینهای اشغالی در یکی از صحبتهای قابل توجه خود درباره آغاز محاکمه رژیم صهیونیستی در دیوان کیفری بینالمللی در پروندهای که آفریقای جنوبی علیه این رژیم به دلیل ارتکاب نسل کشی در غزه مطرح کرده است، اظهار داشت: مشاهده زنان و مردان آفریقایی که برای نجات بشریت و نظم حقوق بینالملل در برابر حملات وحشیانهای که بیشتر غرب از آن حمایت میکند، مبارزه میکنند و میجنگند؛ یکی از برهههای تعیینکننده عصر ماست، مهم نیست چه اتفاقی بیفتد، آنها تاریخ ساز خواهند شد.
در واقع تاریخ و آیندگان ۱۱ ژانویه را به عنوان روزی تاریخی در مسیر تحقق عدالت بین المللی به یاد خواهند آورد، زیرا دیوان بین المللی دادگستری رسیدگی به پروندهای را که آفریقای جنوبی علیه رژیم صهیونیستی تشکیل داده و آن را به ارتکاب نسل کشی در غزه متهم کرده است، آغاز کرد.
پس از سوءاستفاده غرب از قدرت و نفوذ خود برای اعطای مصونیت سیاسی و حقوقی که هیچ کشوری در تاریخ از آن برخوردار نبوده است، برای نخستین بار صهیونیستها باید پاسخگوی جنایت هایشان علیه فلسطینیان و اعراب باشند.
پروندهای که به وسیله آفریقای جنوبی ذیل کنوانسیون جلوگیری و مجازات جنایت نسلکشی مصوب سال ۱۹۴۸ میلادی مطرح شده، چارچوبی قانونی برای طرح ادله علیه رژیم صهیونیستی در دیوان کیفری بین المللی است، زیرا آفریقای جنوبی و این رژیم دو عضو کنوانسیون و جزء امضاکنندگان آن هستند.
ماده نخست این کنوانسیون تأیید میکند، نسلکشی طبق قوانین بینالمللی جنایتی است که طرفهای امضاکننده متعهد به مجازات میشوند و ماده چهار کنوانسیون مجازات عاملان نسلکشی یا چندین عمل مرتبط دیگر را تعیین میکند.
کنوانسیون «نسلکشی» را جدیترین و بزرگترین جنایت علیه بشریت میداند و با توجه به پیامدهای ناشی از آن، نسلکشی را بدترین جنایت علیه بشریت توصیف میکند. عناصری که برای طبقه بندی جنایت به عنوان نسل کشی باید رعایت شوند، عبارتند از:
عنصر مادی: فرض میکند یکی از اعمال مجرمانه منحصراً در تعریف (مندرج در ماده ۲ کنوانسیون یا در ماده ۶ اساسنامه رم) به قصد تخریب گروه انسانی خاص انجام شده است. اساسنامه رم در ماده ششم خود متن تحت اللفظی تعریف جرم نسل کشی مندرج در ماده ۲ کنوانسیون را نقل کرده و آن را جنایتی که به قصد نابودی کلی یا جزئی یک کشور، گروه قومی، نژادی یا مذهبی انجام شده است، تعریف میکند.
دایره تعریف عبارت «نابودی» در اینجا واضح و مشخص است تا حدی که رابرت ملسون، پژوهشگر مشهور حقوق کیفری بینالمللی را بر آن داشت اعمال نسلکشی را به دو دسته کامل و جزئی طبقهبندی کند.
در نسل کشی کلی، تلاش برای حذف دسته کاملی از قربانیان وجود دارد. همچنین احتمال دارد هدف از تخریب جزئی، تخریب و تغییر هویت گروه یا ارتکاب یکی از اعمال ممنوعه ذکر شده در فهرست جرایم بینالمللی باشد.
از نظر حقوق بینالملل، این عمل داتاً نسل کشی است، یعنی ادعای رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه قصد ندارد فلسطینیان را به عنوان یک گروه نابود کند، قابل استناد نیست.
عنصر اخلاقی: فرض را بر عمدی بودن جنایت میگیرد. داشتن قصد جنایت یکی از مهمترین شروطی است که نسل کشی را از سایر جرائم بین المللی متمایز میکند و لازم است مرتکب قصد مجرمانه برای نسل کشی داشته باشد، زیرا این موضوع علاوه بر نیت کلی، جرم عمدی، قتل سیستماتیک و گسترده است که به قصد خاص یعنی نابودی هدف نیاز دارد.
این شرط، بسیاری از احکام صادره از سوی دادگاههای رواندا و یوگسلاوی سابق را تأیید میکند، زیرا نشان میدهند اعمال جنایتکارانهای که عامل مادی سبب نسل کشی است، باید به دنبال خود پروژهای ویرانگر و قصد نابودی گروهی انسانی را به دنبال داشته باشد.
بر این اساس، درخواست ۸۴ صفحهای آفریقای جنوبی که به دیوان کیفری بین المللی ارائه شده که شامل تقریباً ۱۰ صفحه (شروع آن در صفحه ۵۹) اظهارات مقامهای غیرنظامی و نظامی رژیم صهیونیستی است که از قصد این رژیم برای نسل کشی در غزه سخن گفته اند و مستندسازی شده است.
این اظهارات شامل مواضع بنیامین نتانیاهو نخست وزیر، اسحاق هرتزوگ رئیس، یوآو گالانت وزیر جنگ و پنج وزیر دیگر، افسران ارشد نظامی و اعضای کنست (مجلس) رژیم صهیونیستی است. این اظهارات دال بر محکومیت تل آویو و آشکارکننده نادرستی ادعای غرب در حمایت بی، چون و چرا از دشمن صهیونیستی است. در این اسناد اظهارات وزیران افراطی کابینه نتانیاهو ازجمله بن گویر و اسموتریچ و قصد آنها برای نسل کشی در غزه به صراحت مطرح شده است.
در هر صورت، نتیجه محاکمه رژیم صهیونیستی در دیوان کیفری بینالمللی هر چه باشد، این روزها را میتوان نقطه عطف تاریخ جهان خواند که شاهد رنسانس جنوب جهانی در برابر قدرت ظالمانه و چندوجهی استعمار هستیم.
منبع: راهبرد معاصر
انتهای پیام/ ۱۳۴