شهید «علیرضا شاملو»:

پاسدار دستاورد‌های انقلاب اسلامی باشید

در بخشی از وصیت‌نامه شهید «علیرضا شاملو» آمده است: مسئولیت خطیر؛ پاسداری از دستاورد‌های انقلاب اسلامی ایران است. شهادت را انتخاب می‌کنم و در راه خدمت صادقانه به مردم محروم کشور و احیای رسالت سازندگی از جان خود می‌گذرم.
کد خبر: ۶۳۵۷۹۷
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۴۰۲ - ۰۲:۳۲ - 12December 2023

پاسدار دستاورد‌های انقلاب اسلامی باشید // انتشار در ساجد//به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از اراک، «علیرضا شاملو» در دوم فروردین سال ۱۳۴۱ در یکی از روستا‌های ملایر به نام گرجائی پا به جهان هستی گذاشت.

در رژیم پهلوی فعالیت‌های فرهنگی ضد حکومتی فراوان داشت. از جمله به شهر‌های مختلف می‌‏رفت و در مساجد و مراکزی که دانش‌آموزان بودند، سخنرانی می‌‏کرد.

در پخش اعلامیه و تشکیل راهپیمایی‌‏ها شرکت داشت. هم‌زمان با انقلاب اسلامی در صف مبارزان جای گرفت و بار‌ها از سوی ساواک مورد تعقیب و بازجویی واقع شد. بسیار پیش می‌‏آمد که خود سخنران مجالس بود. با گروه‌های چپ در دوران بعد از انقلاب، بسیار بحث و گفتگو داشت.

در مورد روحانیت و رهبران مذهبی نظر بسیار جالبی داشت، می‌‏گفت: رهبران مذهبی افرادی هستند و باید باشند که آلام مردم را تسکین بخشند و این آلام مردم قلب‌‏هایشان را گداخته باشد و مسئولیت خطیر شیعه علی (ع) بودن را تا انتهای سعادت، انسانیت، جهاد، شهادت به پیش برند.

بعد از پیروزی انقلاب از جمله افرادی بود که با تشکیل جهاد وارد این نهاد شد. از طریق جهاد به روستا‌ها برای کار فرهنگی هجرت کرد. هم‌زمان در هفته‌نامه سروش نیز خبرنگاری می‌کرد.

پس از مدتی کار کردن در جهاد اراک، بنا بر فرمان امام خمینی به خاطر کمک به مردم کردستان و برای سازندگی به آن خطه سفر کرد تا هجرت از خود به خدا را شروع کند. در کردستان نیز لحظه‏‌ای آرام نگرفت. به روستا‌ها می‌‏رفت، در میان مردم کُرد حضور پیدا می‏‌کرد. در آخرین سفر که برای دیدار خانواده‏اش آمده بود، به وضوح مشخص بود، دیگر بر نمی‌‏گردد. مهر سال ۱۳۵۷ در سنندج به اسارت گروهک کومله در آمد و پس از ماه‌ها اسارت و شکنجه در زندان دولتو به دست گروهک‌های ضدانقلاب در هفتم بهمن‌ماه ۱۳۵۷ به شهادت رسید.

فرازی از وصیت‌نامه شهید «علیرضا شاملو»

«بسم الله الرحمن الرحیم

مسئولیت خطیر پاسداری از دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران است. شهادت را با شهادت انتخاب كنم و در راه صادقانه به مردم محروم كشور و احیای رسالت سازندگی از جان خود بگذرم. بعد همه دوستان و عزیزانم را به میهن را به کار و تلاش می‌خوانم و از آن‌ها می‌خواهم كه به انقلاب اسلامی دین خود را ادا نمایند.

فلسفه من در زنده ماندن این بوده كه برگردم و رسالتم را ادامه دهم و به تزكیه نفس و به كار بستن هر چه بیشتر قوانین قرآن بپردازم. از کسانی که در مدت یك سال گذشته، با آنان همكاری داشته‌ام. تمنای دعای خیر و بخشش دارم و امیدوارم در هر كار سازنده و انسان دوستانه‌ای و در هر قدمی که برای سازندگی ایران و در جهت خدمت به انقلاب اسلامی برمی‌دارند، سخت بکوشند.»

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها