مزدورانی که امنیت حج را برعهده دارند/ شرکتی که دست‌های بلند آن در ناآرامی‌های منطقه دیده می‌شود
گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌ـ رحیم محمدی؛ روزگاری ارتش کشور‌های مختلف بزرگترین کارفرمایان جهان بودند، اما با پایان یافتن جنگ‌های جهانی اداره ارتش‌های بزرگ جوابگوی هزینه‌ها نبود؛ به همین دلیل دولت‌ها اقدام به کوچک‌سازی ارتش‌های خود کردند و در مقابل، شرکت‌های بزرگ اقتصادی چندملیتی به تدریج گسترش یافتند؛ به‌عنوان مثال می‌توان به شرکت جی فور اس (G۴S) که به اسم شرکت تأمین امنیت به ثبت رسیده است، اشاره کرد که سومین کارفرمای بزرگ خصوصی در جهان بعد از شرکت‌های «وال‌مارت» (بزرگترین فروشگاه زنجیره‌ای مواد غذایی در جهان) و «فاکس‌کان» (بزرگترین شرکت تولیدکننده قطعات رایانه‌ای و الکترونیکی در جهان) محسوب می‌شود.
شرکتی که شمار کارفرمایان آن به سه برابر ارتش بریتانیا رسیده است؛ زیرا تأمین امنیت در سراسر جهان موضوع مأموریت شرکت مورد اشاره است؛ لذا به واسطه مأموریتی که دارد، خدمات متنوعی را از نگهبانی شبانه تا انتقال زندانیان، نقل و انتقال پول و طلا، ایجاد زندان‌های خصوصی، امنیت فرودگاه، خدمات آتش‌نشانی، امنیت بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن و... ارایه می‌دهد.
تاجر دانمارکی پارچه در سال ۱۹۰۱ شرکت نگهبانی شبانه را با ۲۰ کارمند تأسیس کرد و با استفاده از فرصت جنگ جهانی اول پول زیادی به دست آورد و با پایان یافتن جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۵۰ با ورود به انگلستان و در ادغام با چهار شرکت انگلیسی، شرکت بزرگتری به نام G۴S را تشکیل داد؛ تشکیل این شرکت که مصادف شد با دوران جنگ سرد، کسب و کار‌ها آن‌ها را رونق بخشید.
شرکت مورد اشاره در جریان ناآرامی‌های عراق و افغانستان هم در این دو کشور حضور یافت؛ به نحوی که تعداد کارمندان خود را به ۴۰۰ هزار نفر رساند؛ به‌عنوان مثال «آرمور گروپ» یکی از شرکت‌های فرعی G۴S است که در سال ۲۰۰۸ برنده قرارداد امنیتی عراق شد؛ همچنین در سال ۲۰۱۵ نیز قرارداد ۲۷۰ میلیون دلاری برای تأمین خدمات امنیتی شرکت گاز بصره به امضا رساند؛ در افغانستان نیز تأمین امنیت سفارت انگلستان را در قراردادی ۱۰۰ میلیون پوندی برعهده گرفت.
اما سال ۲۰۱۰ وقتی اخباری مبنی بر شکنجه زندانیان فلسطینی و اعتصاب غذای آن‌ها در اعتراض به شرایط سخت زندان منتشر شد، همه نگاه‌ها به شرکت G۴S معطوف شد، زیرا این شرکت پیمانکار اصلی زندان‌های اسرائیل بود؛ به همین علت متهم ردیف اول در تحریم جنبش‌های ضد صهیونیستی قرار گرفت؛ البته این بار اعتراضات متوجه «بیل گیتس» و همسرش به واسطه بنیاد خیریه‌ای که دارند، شد؛ برای اینکه آن‌ها اولویت خود را کسب درآمد بیشتر برای هزینه در طرح‌های بشردوستانه می‌دانند؛ بدین ترتیب اعتراضات، دو سال بعد جواب داد؛ چون «بیل گیتس» سهام خود را در G۴S فروخت.
به هر روی، اکنون دست‌های بلند این شرکت به ۱۶ کشور عربی هم رسیده است و این باعث شده تا میزان قرارداد‌های شرکت مورد اشاره با کشور‌های عربی به یک میلیارد دلار برسد و این یعنی شش درصد از کل معاملات این شرکت که شامل تأمین امنیت فرودگاه‌های بغداد و دبی، سفارتخانه‌ها و رویداد‌های ورزشی در کشور‌های عربی از جمله همکاری‌های میان این کشور‌ها با شرکت G۴S است؛ البته عربستان سعودی دامنه همکاری با این شرکت را به مراسم حج هم کشاند تا این شرکت در سال ۲۰۰۷ در عربستان حضور یابد.
همکاری عربستان با شرکت مورد اشاره، فاجعه منا را به وجود آورد که قربانیان آن بین چهار الی هشت هزار نفر تخمین زده شد که از این تعداد ۴۶۰ نفر ایرانی بودند؛ اما علی‌رغم برخ دادن این حادثه، همکاری‌های رژیم سعودی با این شرکت گسترش یافت؛ زیرا دو سال بعد از این واقعه، وزیر حج عربستان از طرح دستبند‌های الکترونیکی برای حجاج خبر داد؛ دستبند‌هایی که اطلاعات حجاج را در اختیار G۴S قرار می‌داد.
این شرکت حضور فعالی هم در امنیت عراق دارد به نحوی که امنیت قطب هوایی عراق که فرودگاه بغداد باشد، بر عهده شرکت مورد اشاره قرار دارد. در سال ۲۰۲۰ افشاگری علیه پیمانکار امنیتی این فرودگاه صورت گرفت؛ بدین‌صورت که «قیس الخزعلی» دبیرکل جنبش عصائب اهل حق عراق در مصاحبه‌ای بر دست داشتن شرکت G۴S به‌عنوان مسئول تأمین امنیت فرودگاه بغداد در عملیات «اطمینان از هدف» ارتش تروریست آمریکا در ترور سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس اشاره کرد.
پروتکل رایج امنیتی در فرودگاه بغداد بدین شکل است که به هنگام نشستن هواپیما در باند فرودگاه، باید خودروی کارکنان شرکت یادشده در مکانی خاص و تعیین شده از فرودگاه حضور داشته باشد، اما در شب شهادت سردار سلیمانی، هنگام پیاده شدن ایشان از هواپیما در فرودگاه بغداد و برای آن پرواز، خودروی این شرکت در محل همیشگی قرار نگرفت، بلکه دقیقاً در مقابل راه‌پله هواپیما و محل پیاده شدن مسافران، ایستاد و در ادامه هم افسران انگلیسی این شرکت به دوربین‌های رصد، در نزدیکی پله هواپیما دست یافتند، چون مأموریت آن‌ها رصد کاروان خودرویی بود؛ در انتها نیز با هدف قرارگرفتن خودروی اصلی کاروان، عملیات «اطمینان از هدف» برای انجام ترور با چراغ سبز تیم عملیاتی این گروه به پایان رسید.
بنابراین امنیت دیگر حق همگانی نیست، بلکه بر عکس، هر کسی که پول بیشتری بدهد، می‌تواند بهره بیشتری ببرد؛ پس به همین علت کسی از این مزدوران و پیمانکاران به نیکی یاد نمی‌کند و آن‌ها را قهرمان نمی‌داند و حتی اسمشان نیز بر خیابان‌ها، معابر و ادوات و تجهیزات نظامی نصب نمی‌شود.
انتهای پیام/ 231
