می‌خروشد خون «قاسم‌ها» در مُلک «سلیمانی»
گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ یعقوب سلیمانی؛ پایان شهریور ۱۳۵۹ آغاز دورانی جدید برای ملت ایران بود؛ مردمانی که پس از سال‌ها جنگ پنهان و عیان با رژیم پهلوی به پیروزی رسیده بودند و عطر خوش انقلاب اسلامی را استشمام می‌کردند، ماه‌های زیادی از این پیروزی نگذشته بود که ناگهان وارد جنگی نابرابر شدند.
لشکری تا بن دندان مسلح در مقابل ملتی قرار گرفته بود که وحدت و ایمانشان همواره جهاد آن‌ها را به نتیجه رسانده بود و آن غافل‌اندیشان که رؤیای اشغال ایران را در سر می‌پروراندند، گمان نمی‌کردند که چه خیال خامی دارند و هشت سال مقاومت و دفاع ایرانیان، جهانیان را متحیر خواهد کرد.
آن روز‌ها سراسر حماسه، حماسه و حماسه بود. چه «رستم»ها که با خون به حقشان دل‌ها را فتح و کاخ شوکت ناپاکان را با غیرت خود ویران کردند. چه «دوگاهه»ها که عَلَم دفاع را به «هادی»ها سپردند و از خون پاکشان چه «دوران»ها که دوران جنگ تحمیلی را مقدس کردند.
تاریخ دفاع مقدس پر از حماسه است و قهرمان. قهرمانان حماسه‌سازی که در تمام طول تاریخ به خاک پاک میهن سجده کردند و قسم خوردند با خونشان چنان دیواری در مرز‌های کشور بکشند که این خون پاک تا پایان تاریخ می‌جوشد و از خروش نمی‌ایستد.
پیش از دفاع مقدس، سرگذشت قهرمانان تاریخ‌ساز و شهیدان شجاع و سرباز وطن را که می‌خواندیم شاید باور آن‌همه دلیری و جانفشانی برایمان سخت بود، اما دفاع مقدس تاریخ مجسم همان حماسه‌هایی است که ریشه در آرمان‌هایی مقدس دارد.
۳۱ شهریور تنها یک روز برای یادآوری رنج آن سال‌ها با همه زیبایی‌هایش نیست بلکه ۳۱ شهریور قصه آزادگی و حریت مردمانی است که هر روز و تا همیشه خون می‌دهند، جان می‌دهند، مدافع حرم می‌شوند، گمنام می‌مانند، از جهالت نادان‌ها کینه به دل نمی‌گیرند، بر سر عهد و پیمانشان با ولی‌شان می‌مانند تا مردم سرزمینشان از هر نگاه نامحرمی در امان بمانند.
در چهل و یکمین سالروز آغاز دفاع‌مقدس به روح پاک شهیدان و امام عزیزمان درود می‌فرستیم و خاطرات روز‌هایی را گرامی می‌داریم که چه «علی اصغرها»، «علی اکبرها»، «رقیه‌ها»، «عباس‌ها» و «قاسم‌ها» رفتند تا این «مُلک سلیمانی‌ها» با اقتدار بماند و به دست صاحب عصر و زمان برسد. ان‌شاءالله.
انتهای پیام/ 118
