وصیت‌نامه شهید مرتضی غفاری/ شهادت بهترین نوع مرگ است

به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «مرتضی غفاری» سال 1345 چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام سال 1362 در فکه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است در ادامه می‌خوانید:

«والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا

پدر عزیزم، مادر خوب و مهربانم، مرگ حق است و خواهی نخواهی فرا می‌رسد و هر لحظه باید منتظر مرگ بود. حال چه بهتر که انسان به گونه‌ای بمیرد که هم نامش در این جهان زنده بماند و هم در آخرت مکان خوبی داشته باشد و چه بهتر که انسان شهید از این دنیا برود.

امام صادق (ع) آرزو می‌کند که شهید از دنیا رود و دعا می‌کند که: «اللهم انی اسئلک ان تجعل وفاتی قتلا فی سبیلک تحت رایت نبیک مع اولیائک و اسئلک ان تقتل بی اعدائک و اعداء رسولک». خدایا مرگم را شهادت در راه خودت قرار بده زیر پرچم رسولت و با دوستانت می‌خواهم دشمنانت و دشمنان رسولت را به دست من بکشی.

شهادت بهترین نوع مرگ است عزیزان، فکر دو روز دنیا را نکنید، فکر نکنید که انسان در این دنیا عمر جاوید دارد. به گفته‌ی حضرت علی (ع) دنیا گذرگاه خوبی است، مانند پلی است برای رسیدن به آن دنیا همه به هر حال به سوی حق باز می‌گردیم. «انالله و انا الیه راجعون» حال چه بهتر که انسان زودتر از این پل بگذرد و پهلوی خدا برود فقط من ترسم از این است که اعمالم قبول نشود و شهادتم قبول حق نشود. آرزو دارم هنگامی که خواستم از این دنیا بروم ترکش‌ها بدنم را سوراخ سوراخ کنند. بدنم تکه تکه شود تا تمام گناهانم بخشیده شود پاک و منزه از این دنیا بروم. خدایا دیگر رویی ندارم که با تو صحبت کنم هرکس خوب بود رفت یعنی من چه اشکالی داشته‌ام که نرفتم.

خدایا دیگر بس است هر چه در این دنیا ماندم مرا کنار خودت ببر کنار شهیدانمان ببر، کنار شهید حاتمی، شهید محمدی، شهید خانی و صدیق، خاک پای ابا عبدالله را ببوسم و روی ماهش را ببینم.

پدر و مادر عزیزم پس از رفتن من گریه به حال من نکنید بلکه گریه برای کسانی کنید که هنوز خودشان را پیدا نکرده‌اند. گریه به حال گمراهان کنید و از خدا بخواهید که یا هدایت‌شان کنند و یا آن‌ها را از دنیا ببرند. صبر پیشه کنید که خداوند توصیه به صبر می‌کند. دعا کنید و در قنوت بخوانید «ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا وانصرنا علی القوم الکافرین». به امید آن که راه خونین علی اکبرها و حمیدها و محسن‌ها ادامه یابد.

والسلام»

انتهای پیام/ 181