گنجينه‌ شهدا (6)؛

ای جوانان! نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) شهید شد

شهید شهید حشمت‌الله گودینی در فرازی از وصیت‌نامه خود می‌نویسد: ای جوانان! نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین(ع) در میدان نبرد آن‌قدر جنگید تا شهید شد، ای جوانان! مبادا در غفلت بمیرید که علی(ع) در محراب عبادت شهید شد و هم‌چنین مبادا در حال بی‌تفاوتی بمیرید که علی‌اکبر حسین(ع) با هدف شهید شد.
کد خبر: ۲۴۳۴۴۷
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۶ - ۰۰:۳۰ - 15June 2017
ای جوانان! نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین(ع) در میدان نبرد آن‌قدر جنگید تا شهید شدبه گزارش دفاع پرس از کرمانشاه، شهید «حشمت‌الله گودینی» از شهدای والامقامی است که خون پاکش در به ثمر رسیدن نهال انقلاب دخیل بوده است.

وی در تاریخ 1335/10/01 در روستای «گودین» شهرستان «کنگاور» در خانواده‌ای کشاورز و زحمتکش متولد شد. در سال ۱۳۴۲ تحصیلات ابتدایی را شروع نمود و به علت ضعف بنیه مالی خانواده نتوانست به تحصیلاتش ادامه دهد.

تا شروع انقلاب اسلامی شغلش کشاورزی بود، وی از دوران طفولیت علاقه عجیبی به اسلام و ائمه اطهار (ع) داشت و قبل از اینکه به سن بلوغ برسد مؤذن مسجد بود و در تمام مراسمات مذهبی و ایام سوگواری فعالانه شرکت می‌کرد.

شهید حشمت‌الله گودینی در سال ۵۷ با بینش عمیق اسلامی که داشت، اطلاعیه‌های حضرت امام خمینی (ره) را به دست آورده و به دیگران می‌داد، در حین انقلاب نیز به طور چشمگیری در مراسمات شرکت می‌نمود.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به علاقه و دلبستگی شدید وی به اسلام، امام و انقلاب، به استخدام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد.

شهید گودینی از شروع جنگ تحمیلی در جبهه‌های نبرد حضور فعالانه داشت که سرانجام در جریان عملیات «مرصاد» در تاریخ 67/05/02 در «دشت دیره» سرپل ذهاب شربت شهادت را نوشید و پیکرش در گلستان شهدای گودین آرام گرفت.

فرازی از وصیت‌نامه شهید حشمت‌الله گودینی

... آن‌قدر به جبهه می‌روم و می‌جنگم تا شهید شوم، ای جوانان! نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد آن‌قدر جنگید تا شهید شد، ای جوانان! مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و همچنین مبادا در حال بی‌تفاوتی بمیرید که علی‌اکبر حسین (ع) با هدف شهید شد.

مانند خاندان وهب، بهترین جوانان خود را به جبهه بفرستید و حتی جنازه‌های آنان را تحویل نگیرید؛ زیرا مادر وهب گفت: «سری را که در راه خدا داده‌ام هرگز پس نمی‌گیرم.» ای مادران! مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا، جواب زینب (س) را نمی‌توانید بدهید که تحمل هفتاد و دو شهید را نمود.

مادرم! از تو می‌خواهم راه شهیدان را ادامه بدهید؛ زیرا ما هر چه داریم از شهدا داریم. از قول من به تمام رزمندگان بگویید: «هرگز از پای ننشینند و نگذارند سلاح شهدا به زمین بیفتد، بلکه [سلاح ‌هایشان را] به دست گرفته و با کفر جهانی بجنگند». بچه‌هایی که به جبهه می‌روند به آن‌ها آموزش بدهید که آن فرازهای باارزش جبهه را فراموش نکنند.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار