«انقلاب اسلامی ایران چالشی بر نظریه‌های انقلاب»
به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، مهم‌ترین عامل در شكل‌گیری و
تكوین انقلاب اسلامی ایران در سال 1357، اسلام سیاسی معاصر و رهبری امام خمینی (ره) بود.
آنچه گفته شد، فرضیه اصلی این پژوهش می‌باشد. تبیین و توضیح رویدادها و ناآرامی‌هایی
كه در سال‌های 1356-1357 در ایران رخ داد و
به سرنگونی رژیم پادشاهی و استقرار جمهوری اسلامی منجر شد، یكی از مسائل مهم و
مورد توجه نظریه‌پردازان و پژوهشگران علوم سیاسی در 27 سال گذشته بوده است.
در
تحلیل انقلاب اسلامی رویكردهای مختلفی وجود دارد كه بیانگر تأكید هر كدام از این
رویكردها بر یك یا تعدادی از عوامل یا بر همه‌ی عوامل فرهنگی، جامعه‌شناختی،
اقتصادی، روان شناختی و سیاسی در وقوع انقلاب اسلامی می‌باشد.
اصولا
نمی‌توان یك انقلاب بزرگ را با فرضیه‌های غیرعلمی تحلیل كرد؛ لذا برای درك درست و
بهتر پدیده انقلاب، نیازمند تأملات نظری در قالب تئوری‌ها می‌باشیم.
رخداد
انقلاب اسلامی فضایی برای آزمون نظریه‌های انقلاب و تأمل درباره پدیده انقلاب
بود؛ حال كه بیش از یك ربع قرن از پیروزی انقلاب می‌گذرد، هنوز
ابعاد ناشناخته بسیاری وجود دارد و روش‌شناسی متداول غرب نتوانسته همه زوایای آن
را تحلیل كند.
هر
یك از اندیشمندان و صاحب‌نظران به عامل یا عوامل متفاوت و متنوعی در تبیین پیروزی انقلاب
اسلامی تأكید دارند، كه این امر نشان از پیچیدگی و منحصر به فرد بودن انقلاب
اسلامی دارد؛ اما هیچ‌كدام از این رهیافت‌ها تحلیل جامع و مانعی درباره انقلاب
اسلامی به دست نمی‌دهند.
هدف پژوهش حاضر، بازخوانی تحلیل‌های موجود و ارائه تبیین جدید از انقلاب اسلامی است. این رویكرد علاوه بر صحت برخی از تحلیل‌های قبلی، عامل اصلی در پیروزی انقلاب اسلامی را اسلام سیاسی با رهبری امام خمینی(ره) می‌داند.
این رهیافت، هم مدعی است و هم متواضع؛ از این جهت مدعی است كه ادعا دارد، در تبیین انقلاب اسلامی از یك رویكرد جدید و بدیع استفاده می‌كند و می‌تواند چالشی در برابر نظریه‌های موجود درباره انقلاب اسلامی ایجاد كند و متواضع از این جهت كه پژوهش هیچ ادعایی ندارد، در اثبات ادعای خود، تمام جوانب را در نظر بگیرد و یك تحلیل جامع و مانع از انقلاب اسلامی ارائه دهد.
کتاب «انقلاب اسلامی ایران چالشی بر نظریه های انقلاب»در پنج فصل به ترتیب ذیل سازماندهی شده است :
فصل اول: بررسی تعریف واژه انقلاب، مفاهیم و ویژگی‌های آن.
فصل دوم: ارائه تئوری‌های موجود درباره پدیده‌ی انقلاب از دید نظریه‌پردازانی كه در این زمینه دست به تحلیل و تبیین عوامل وقوع انقلاب زده‌اند.
فصل سوم: توضیح تئوری‌های موجود در رابطه با انقلاب اسلامی ایران.
فصل چهارم: مرور نظریه‌های رهبری كه ما را به سوی نظریه‌ی رهبری واحد در انقلاب اسلامی رهنمون می‌سازد.
فصل پنجم: نقد و تبیین رهیافت‌های مطرح شده در پژوهش
انجام گرفته و نقش رهبری و اسلام سیاسی معاصر در شكل‌گیری و تكوین انقلاب اسلامی.
«انقلاب اسلامی ایران چالشی بر نظریه های انقلاب» در 220 صفحه به قلم «عباس ایمان‌پور» و «زیبا اکبری» در یک هزار و 500 نسخه توسط «مرکز اسناد انقلاب اسلامی» منتشر شده است.
