لشکرکشی سایبری به مفهوم حجاب

به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع پرس، – علیرضا آخوندی: همیشه جنگ با خونریزی و کشتار همراه نیست، جنگ همواره در صحنه کارزار و خط مقدم جبهه‌ها رخ نمی‌دهد و باید باور داشت که در عصر جدید در جنگ‌ها نباید منتظر شنیدن صدای توپ و حرکت تانک‌ها بود. گاهی دشمنان توان نبرد نظامی با کشوری را در خود نمی‌بینند، از عواقب حمله به کشوری وحشت و اضطراب دارند بر همین اساس به دنبال روش‌هایی جایگزین برای ضربه زدن با کمترین هزینه و بیشترین بهره‌وری هستند.

نمونه‌ی این موضوع را می‌توان در کشور ایران پس از جنگ تحمیلی به نظاره نشست چرا که دشمن پس از تحمیل هزینه‌های سنگین در میدان نبرد سخت به دنبال برگرداندن آبروی از دست رفته‌ی خود بوده و هست.

پس با این باور می‌شود توقع داشت که دشمن بی کار نشسته است؟

آیا از دسیسه‌ها و توطئه‌های خود دست بردار خواهد بود؟

زمانی‌که که دشمنان تا بن دندان مسلح، رزم و دلاوری‌های رزمندگان غیور ما را در صحنه‌های نبرد دیدند، به خود آمدند و دانستند که در عرصه‌ی نظامی راه به جایی نخواهند برد، بر همین اساس جنگ ادامه دارد؛ دیروز در مرزها و جبهه‌ها با سلاح‌های جنگی، امروز در خانه‌ها که تفکرات نسلی را در دست دارد.

آری، گاهی دشمن با کمترین هزینه، بزرگترین آسیب‌ها را وارد می‌کند. می‌کوشد تا فرهنگ غربی و ضد اسلامی‌اش را از دریچه‌های فرهنگی وارد خانه‌های ما کند.

شاید یکی از سیاسی‌ترین موضوعات فرهنگی و اجتماعی که سال‌هاست در دستور کار اتاق فکرهای غرب قرار گرفته مسئله حجاب و ترویج فرهنگ مقابله با حجاب و بست و گسترش مفاسد اجتماعی باشد که به دست برخی ناآگاهان و فریب خوردگان به محله اجرا گذاشته می‌شود.

نگاهی به پروژه فضای مجازی به‌عنوان تنها بستری که به دلیل شفاف نبودن قوانین در آن بی مهابا می‌توان تاخت یکی از نمونه‌های بارز جنگی است که در آن خبری از تیر و ترکش نیست اما در حال گرفتن تلفات سنگینی از کشور است.

آیا تا کنون با خود این سوال را مطرح کرده‌ایم که چرا تا این لحظه با وجود اعمال تحریم‌های فلج کننده علیه کشور فضای مجازی مورد تحریم واقع نشده است؟

پاسخ به این سوال تنها یک کلمه می‌تواند باشد و آن اینکه برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران غربی در این بخش توانسته‌اند به نقطه مطلب خود با تولید محتوای جهت‌دار که سرشار از شایعه و مبارزه با اصول دینی است دست یابند در حالی‌که ما در این مبارزه همچنان گارد پایین را انتخاب کرده‌ایم و هنوز آن‌چنان که باید زنگ‌های خطر در مقابل خانواده‌ها به صدا در نیامده است.

با تحلیل بر محتوای ارائه شده در شبکه‌های اجتماعی می‌توان به این نکته دست یافت که دشمن فهمیده است که فرزندان انقلابی از دل خانواده‌های متدین رشد کرده و پا به جامعه می‌گذارند بر همین اساس فضای مجازی فرصتی مناسب است برای ضربه زدن به آموزه‌های دینی یک خانواده.

رضاخان اگر در سال 1314 اقدام به کشف حجاب کرد و معترضان را در مسجد گوهرشاد به گلوله بست، امروز در یک هجمه تمام عیار رسانه‌ای و تبلیغاتی عده‌ای تلاششان بر آن است تا در قالبی دیگر کشف حجاب را زنده کنند تا شاید با این رویکرد تفکرات معنوی مردم را خدشه‌دار کرده و همان راه رضاخان را با شیوه‌ای جدید و بدون درگیری پیش بگیرند.

موضوعی که ما امروزه در بحث حجاب و عفاف به عنوان یک چالش جدی با آن رو به‌رو هستیم، بی‌تفاوت شدن افراد جامعه نسبت به امر حجاب و عفاف و مراقبت از آن است.

براستی بانوان ما را چه شده که امروز دیده شدن چهره شان، آن هم با آن آرایش و رنگ و لعاب امتیاز محسوب می‌شود و بدون هیچ منعی خصوصی‌ترین عکس هایشان را در معرض دید عموم قرار می دهند. در حالی که همین بانوانی چند دهه پیش، برای حفظ حجاب بیشترین هزینه ها را پرداخت کرده بودند اما امروز تعدادی از همین بانوان به دلیل هجمه گسترده فرهنگی؛ عزت و اقتدارشان را در به دست آوردن تعداد لایک و در معرض دید عموم قرار گرفتن هایشان، می‌بینند.

کشف حجاب در فضای مجازی برای بیگانگان به نقطه امیدی برای غرب نشینان مبدل شده است و می‌بنند در این اتوبان یک طرفه هر چه گاز دهند هیچ دوربینی یارای کنترل آنها را ندارد و هر روز بر طرفداران خود می‌توانند بیافزایند.

بدون تعارف یکی از حربه‌های سیاسی دشمن که در قالب فرهنگی و اجتماعی رخ‌نمایی کرده است مقوله بدحجابی و یا بی‌حجابی است که چند سال پیش با کمپینی به نام آزادی‌های یواشکی به اوج خود رسید و پس از آن در سطح جامعه بسط یافت.

یقینا بد حجابی که از فضای مجازی دیوانه‌وار رشد کرد و به سطح جامعه رسید، نیازمند برخوردی جدی است همانگونه که بحث مبارزه با مفاسد اقتصادی مطرح است.

مگر قرآن کریم احیای امر به معروف و نهی از منکر را در زمره وظایف حکومت اسلامی قرار نداده و آیات قرآن همه مسلمانان را به امر به معروف و نهی از منکر فرا نخوانده است؟ در برابر این تکلیف ما چه کرده‌ایم که در پیشگاه خدا پاسخگو و مسوول نباشیم؟

شاید عده‌ای بگویند جامعه به قدری با مشکلات اقتصادی دست به گریبان است و خانواده‌ها به قدری مشکلات معیشتی دارند که دیگر چاره جویی برای رفع مشکلات فرهنگی در اولویت قرار نمی‌گیرد!!

باید بدانیم و آگاه باشیم که اگر بر این عقیده باشیم قطعا به نفع دشمنان قدم بر داشته‌ایم. دغدغه‌های اقتصادی و اشتغال و غیره نباید ما را از این وظیفه مهم باز دارد و مبارزه با مفاسد اقتصادی باید با مقابله با مفاسد فرهنگی همراه باشد، کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی که با ساز و کار فرهنگی مستقیم ارتباط دارد باید مسله فرهنگ دینی و عوامل ضد فرهنگ را جدی بگیرد، چرا که اگر فرهنگ اسلامی ضعیف شود و ارزش‌های دینی کم رنگ شود به مثل معروف «شتر را رها کرده و به مهار آن چسبیده‌ایم» خواهد بود.

اصل بنیادین انقلاب اسلامی که برای پابرجایی آن خون‌ها داده‌ایم ، فرهنگ اسلامی است و کلیه نهادهای فرهنگی و کلیه دستگاه‌های اجرایی مسوول هستند، اگر ما برنامه و طرحی نداشته باشیم گناه ما خواهد بود که به وظیفه دینی و شرعی خود عمل نمی‌کنیم، همه باید دست بدست یکدیگر دهیم و در بازسازی فرهنگ جامعه گام برداریم و تکلیف شرعی خود را به انجام برسانیم.

در سال‌های گذشته غرب و خصوصا رسانه‌های غربی با استفاده از حربه‌های مختلف تلاش کردند که آسیب‌های سنگینى را به باورها، ارزش‌ها و اعتقادات مردم به‌ویژه تغییر در ساختار خانواده و باورهای زنان وارد کنند.

فرهنگ حجاب و عفاف، مانعى بزرگ و جدی در راه گسترش فساد در جوامع اسلامى به شمار مى‌آید؛ و به این دلیل رسانه‌هاى نظام سلطه تلاش دارند تا به هر طریق ممکن این فرهنگ را سست کرده و از فرهنگ خانوادگی در بین ایرانیان بربایند.

مخالفت و دشمنى رسانه‌هاى غربى با حجاب و عفاف زنان مسلمان تا به آنجا پیش رفته است که بر اساس دیالوگ از پیش طراحی شده در یک برنامه تلویزیونی؛ از یک خانم ایرانی که در آن سوی مرزها به دنبال پناهندگی است دعوت می‌شود تا کشف حجاب کند و با این دستورالعمل پیغام خود را که دیکته شده دسیسه‌گران و عوامل پشت پرده است به گوش مخاطبان برساند، و عملا تنها به‌عنوان یک مهره در سناریوی کثیف زدن ریشه حجاب حضور پیدا کند.

تکرار چندباره این موضوع در رسانه‌های آن سوی آب کار را به جایی می‌رساند که برخی از بانوان نا آگاه که مخاطب این برنامه‌ها هستند؛ دست به الگو برداری بزنند و پندها و آموزه هایشان که همانا مخالف با شعائر اسلامی است را در زندگی‌های خود ساری و جاری نمایند.

دشمن می‌داند که کانون خانواده مهم‌ترین رکن در نظام اسلامی محسوب می‌شود لذا اگر بتواند به آن نفوذ پیدا کنند می‌تواند پروژه استحاله از درون را رقم بزند. اتاق فکر غرب با اشراف بر این موضوع تمام تمرکز و توانایی‌های خود را معطوف این کانون مقدس و مهم کرده است.

دشمن می‌کوشد تا با سست کردن پایه‌های خانواده، فرهنگ بی بند و باری خود را با تولید محتواهایی که سرشار از خیانت و موارد جنسی است به ذهن مخاطب بمباران کند و نهایتا فکرها و ذهن‌ها را در فرسنگ‌ها آن طرف تر تحت مدیریت خود قرار داده و آنان را به عروسک‌های خیمه شب بازی خود در مواجه با فرهنگ غنی اسلامی تبدیل کند.

با تغییرات ایجاد شده در دنیای تکنولوژی و بروز و ظهور شبکه‌های مجازی جنگ با فرهنگ شکلی نوین به خود گرفته است تا اینکه به دلیل عدم آگاهی برخی از کاربران گوشی‌های تلفن همراه و اپلیکیشن‌های موبایلی به زهر آلودترین ابزار دشمنان مبدل شده‌اند.

این ابزارها که بدون فرهنگ‌سازی در اختیار حجم وسیعی از افراد جامعه قرار داده شده است از نظر کارکردی تفاوت چشم‌گیری با آن سوی مرزها دارد و به جرات می‌توان این سوال را مطرح کرد که  آیا ما هم همان استفاده را از این امکانات می‌کنیم که سازنده‌های آنان در کشورهایشان می‌کنند؟