نیاز امروز منطقه و جهان به سپاه پاسداران

خبرگزاری دفاع مقدس، در حوزه کشورهای خاورمیانه عربی و غرب آسیا که امروز شاهد حضور نامشروع و رقابت قدرت های بزرگ و نفوذ چشمگیر تروریسم در آن هستیم، این تنها جمهوری اسلامی ایران است که با اقتدار توانسته است از موجودیت، استقلال و امنیت خود دفاع کند.

با توجه به قرارگرفتن ایران در منطقه نفت خیز خاورمیانه و همجواری آن با کانون های بحران زا و تروریسم خیز و بالطبع تأثیر پذیر بودن کشورمان از وقایع نامطلوب آن شایسته است زمینه های رشد بنیادگرایی و تروریسم در منطقه خاورمیانه و همچنین تعهدات بین المللی کشورهای عضو سازمان ملل متحد در این باره مورد آنالیز دقیق قرار گیرد و تشکیلاتی منطقه ای با مشارکت کشورهای منطقه با محوریت ایران برای مدیریت این بحران شکل بگیرد تا از این طریق تروریسم فراگیری که به سرعت در حال توسعه و ویرانی کشورهای منطقه است مهار و زمینه هرگونه ورود بحران نفوذ خشونت فرقه ای به جمهوری اسلامی ایران  و به چالش کشیدن منافع و امنیت ملی کشورمان مسدود شود.

توجه به راهکار دیپلماتیک و همگرایی منطقه ای یکی از ابزارهای مبارزه با تروریسم معرفی می شود اما این ابزار در کنار ابزارهای قدرت ملی و نظامی به کار برده می شود، چون تروریسم قرن حاضر بیشتر تروریسم دولتی است، بنابراین به کارگیری دیپلماسی در این زمینه مفید است و می تواند از شمار تهدیدات بکاهد اما همگام با قدرت نظامی منطقه ای.

این ابزارها که حوزه عمل آن بسیار گسترده است مشتمل بر کنوانسیون ها و معیارهای سازمان ملل متحد و تشکیل سازمان های منطقه ای می شود و ابزارهای مهمی در زمینه مشروعت زدائی از تروریسم و اقدامات تروریستی است. واضح و مبرهم است که پس از واقعه 11 سپتامبر که دکترین بوش تلاش کردند تئوری گسترش دموکراسی غربی و طرح خاورمیانه بزرگ را در منطقه پیاده کنند پدیده تروریسم به شکیل فزاینده ای گسترش یافت و کشورها یکی پس از دیگری به نا امنی و ویرانی کشیده شدند.

جنگ سه ساله بین المللی در سوریه با توجه به شرایط سیاسی ویژه آن نمونه ای مشخص از این ناامنی های فزاینده است که از همه بارزتر است و می تواند به الگویی برای کشورهای منطقه تبدیل شود تا ضمن حفظ استقلال سیاسی و قدرت نظامی به سمت یک الگوی همگرایی ویژه کشیده شوند تا با این پدیده شوم مقابله کنند.

آن هنگام که امام خمینی (ره) در دوم اردیبهشت سال ۱۳۵۸ طی فرمانی به شورای انقلاب اسلامی رسماً تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را اعلام کردند و شورای انقلاب با تأسیس شورای فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گام اساسی را در جهت سازماندهی این نهاد برداشت، کمتر کسی پیش بینی می کرد که سپاه روزی به بازوی اصلی و توانمند حفظ ثبات سیاسی، امنیتی، فرهنگی و نظامی کشور تبدیل شود و حتی در منطقه بحران خیز خاورمیانه به پاشنه آشیل ابرقدرت های بزرگ جهانی تبدیل شود تا در جهت حفظ و امنیت منطقه ای اینچنین قدرتمندانه نقش آفرینی کند.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مدت زمانی کوتاه، شگفتی جهانیان را برانگیخت و مورد غضب بدخواهان ملت ایران شد. نهادی که در آغاز هیچگونه پیشینه نظامیگری نداشت و از آموزش های کلاسیک دانشکده های نظامی بی بهره بود، چنان به سرعت خود را در قالب شرایط سیاسی و امنیتی ایران و منطقه وفق داد و افتخارهایی آفرید که برای مثال امروز کمتر سیاستمداری در منطقه و کشورهای غربی است که نام سرلشگر قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسدران را نشنیده باشد و از هوشمندی، مدیریت و نقش آفرینی منحصر به فرد او در خاورمیانه بی اطلاع باشد.

لذا سپاه پاسداران به یکی از پتانسیل های بالقوه و قدرتمند خاورمیانه تبدیل شده است که ضروری با توجه به دستور اکید دین مبین اسلام مبنی بر اتحاد و پرهیز از اختلاف و درگیری میان مسلمانان سپاه به قدرتی بالفعل در منطقه تبدیل شود تا ضمن گسترش همگرایی و برادری در منطقه مانع از جنگ های شیعه و سنی که با طراحی قدرت های بزرگ و سرمایه دولت های عربی خلیج فارس در حال شکل گیری است شود.

قرآن کریم در مورد اهمیت اتحاد مسلمانان نیز در آیه 105 از سوره آل عمران، خطاب به مسلمانان هشدار می دهد که بر اثر اختلاف و تفرقه میان خود، به سرنوشت امت های قبلی همچون یهود و نصاری مبتلا نشوید که عذاب عظیم در انتظارتان خواهد بود: «مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند (آن هم) پس از آنکه نشانه های روشن (پروردگار) به آنان رسید، و آنها عذاب عظیمی دارند.»

وجود ساختار های قبیله ای و عشیره ای افراطی در منطقه به عنوان مثال طالبان و القاعده که به عنوان عوامل مهم ناامنی و واگرایی در خاورمیانه شناخته می شوند بیش از آنکه در قالب یک گروه متمرکز قابل تعریف باشد، در قالب یک شبکه گسترده با پشتوانه مالی برخی دولت های عربی منطقه خلیج فارس و حمایت اطلاعاتی برخی کشورهای فرامنطقه ای مطرح هستند، شبکه ای که نه تنها در افغانستان و پاکستان بلکه در عراق، سودان، سومالی و سوریه نیز حضور دارند و ریشه در برخی شیوخ عرب منطقه دارند که با درآمدهای کلان نفتی خود آنها را شارژ می کنند.

برخورد و اضمحلال این شبکه های تروریستی به هیچ وجه با لشگرکشی و جنگ های نظامی امکان پذیر نیست و نیازمند همگرایی کشورهای منطقه جهت طراحی مکانیزم امنیتی، درازمدت و هوشمندانه ای است تا با نفوذ در این شبکه و انحلال آن از درون بتوان به این فرقه گرایی که موجب خشنودی دشمنان ملت های منطقه هستند خاتمه داد.

لذا با توجه به چنین وضعیت بحرانی در منطقه خاورمیانه و تقابل اندیشه حق طلبانه شیعی با فرقه های انحرافی و باطلی همچون وهابیت، تکفیری، داعش، جیش العدل و.. که موجب تفرقه هرچه بیشتر میان مسلمانان و کشورهای منطقه و گسترش نا امنی و اختلاف می شوند، ضروری است سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با ظرفیت های منحصر به فرد و هوشمندانه ای که در عرصه سیاست، قوای نظامی و جنگ های نامتقارن، فرهنگ و سازندگی دارد پیش از اینکه خطر نا امنی و تروریسم به مرزهای جغرافیایی ایران نزدیک شود و جنگ های فرقه ای در خاورمیانه گسترش یابد با طراحی مدلی خاص از همگرایی منطقه ای با کشورهای همسو همچون سوریه، عراق، لبنان، افغانستان، پاکستان و... که بذر نا امنی و فرقه گرایی در آنها بیش از دیگر کشورها پاشیده شده است و متاسفانه به حوزه نفوذ اندیشه های ویرانگر وهابیت تبدیل شده اند، صلح و ثبات را با مشارکت کشورهای بومی منطقه نهادینه کند.