مذاکرات حل بحران سوریه به چه سرنوشتی دچار شده‌است؟

به گزارش گروه بینالملل دفاع پرس به نقل از «الثبات»، گفتوگوهای ژنو برای حل بحران سوریه پیشرفت قابل ملاحظهای کرده بود. این مذاکرات برقراری آتش بس در هشتم اسفند در بسیاری از مناطق سوریه را در پی داشت. حدود 100 گروه مخالف با آتشبس موافقت کردند. آمریکا و روسیه بر سر برخی از مسائل سیاسی برپایه قطعنامه شماره 2254 شورای امنیت موافقت کرد. این قطعنامه در بردارنده مسائلی مانند برقراری آتشبس، تشکیل دولت وحدت ملی، برگزاری انتخابات پارلمانی، تصویب قانون اساسی جدید برای کشور طی 18 ماه و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سوریه بود.

مخالفان و پشتیبانان خارجی آنان مانند عربستان، ترکیه و آمریکا آتشبس را نادیده گرفتند. این کشورها با حمایت تسلیحاتی و لجستیکی از مخالفان مسلح در صدد تقویت آنان بر آمدند تا آنان را در رویارویی با ارتش سوریه و همپیمانان آن توانا سازند. این در شرایطی بود که گروههای مسلح پیش از این در نتیجه همکاری ارتش سوریه و نیروهای هوایی روسیه ضربههای دردناک را متحمل و شکست خورده بودند. اما پشتیبانی خارجی از این گروهها سبب شد تا آنان آتش بس را در حلب، ادلب، لاذقیه و حمص نادیده بگیرند. این گروهها آتش بس را نادیده گرفتند و طرف مقابل را در این زمینه متهم کردند. این در حالی است که ارتش سوریه با گروه های تروریستی مانند داعش و جبهه النصره به نبرد می پردازد و این به معنای نادیده گرفتن آتش بس و توافق نیست.

هیئت عالی مخالفان در نشست ژنو به بهانه اینکه نظام سوریه آتش بس را نادیده میگیرد، میز مذاکره را ترک کرد. این در حالی است که نظام سوریه به ضرورت ادامه مذاکره با دیگر مخالفان تاکید کرد.

با توجه به این حقایق  این سوال مطرح میشود که مذاکره برای حل بحران سوریه به چه سرنوشتی دچار شد؟ رویکرد آمریکا که حتی بحث درباره حضور بشاراسد رئیس جمهوری سوریه را هم نادیده گرفت در چه مسیری پیش رفت که مذاکرات به تعویق افتاد؟

به نظر میرسد برخی کنشگران منطقهای و بینالمللی در روند ادامه گفتوگوها برای حل بحران سوریه سنگ اندازی کردند. این در حالی است که برای اجرای مفاد توافقنامه اقدام های در حال انجام گرفتن است. در عرصه بین المللی منابع آگاه می گویند که آمریکا با روس ها تماس گرفته و آمادگی خود را برای حل بحران سوریه برپایه توافق نامههای وین اعلام کرده است اما از روسها خواسته است که تعهد دهند که اسد را از قدرت برکنار کنند و روسیه با این درخواست موافقت نکرده است. پوتین رئیس جمهوری روسیه در بسیاری از بیانیهها و دیدارهای خود در این باره موضع گرفته و گفته است انتخابات ریاست جمهوری سوریه یک مساله داخلی است که ما هیچ گونه دخالتی در آن نمی کنیم.

از دیدگاه این منابع، آمریکا برای حل بحران سوریه جدی است. دولت آمریکا میخواهد از این دستاورد در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به سود حزب دمواکرات استفاده کند. همان گونه که از توافق هستهای با جمهوری اسلامی ایران در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا علیه جمهوری خواهان استفاده می کند.

این تلاشها با شکست روبرو شد. با وجود این، آمریکا برای برگزاری نشست کشورهای موسوم به حامی سوریه در وین تلاش کرد. این در حالی است که آمریکا از وجود موانعی در برابر ادامه مذاکرات آگاهی داشت. این نشست به نتیجه مطلوب نرسید. دولت آمریکا گمان میکند که میتواند از این نشستهای صوری در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا استفاده کند.

اما در منطقه، ترکیه، عربستان و همپیمانان آن تلاش کردند با آتش افروزی در میدانهای نبرد و به دراز کشاندن جنگ در مسیر مذاکرات سنگ اندازی کنند. آنها از وقت اضافه استفاده می کنند و لحظه شماری می کنند تا دوره اوباما به سر آید و انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا برگزار شود.

این کشورها تمایل دارند که جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیروز شوند. جمهوری خواهان درباره نحوه مدیریت پرونده سوریه با سیاست اوباما مخالف هستند. سیاست آنان با هدفهای عربستان و ترکیه که تغییر نظام را در سوریه دنبال می کنند، همسو است. با وجود اینکه آمریکا با معیارهای خود برای حل بحران سوریه تلاش می کند اما در این زمینه موفق نشده است. آمریکا همراه با ترکیه و عربستان به حمایت از گروههای تکفیری پرداخت. آمریکا با این اقدام خواسته است حضور نظامی و دامنه نفوذ آنان را تقویت کند تا از آن در مذاکرات پس از انتخابات ریاست جمهوری استفاده کند.