«شهید بن شهید» منتشر شد

به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، فهرست عناوین این کتاب عبارتند از؛پنجره ی چهلم، مرضیه و محمود، ریش سفیدها این صدای کودکانه را دوست دارند،چراغ روستا، احد و فاطمه، سید انقلاب، آزاده مرد، آزادی جوانمرد، شمع جمع ، آنکه حیات می بخشید، شمشیر مظلوم، سلاح مؤمن، به درویشی قناعت کن که سلطانی خطر دارد، به اسیر کن مدار، دست من و دامان تو، یاحسین فرماندهی از آن توست، می خواهم نوکر مردم باشم، شیر شیر است، اگرچه در زنجیر است، روزهای آخر، تولدی دیگر، آزمونی سخت، خاطراتی از زبان محمود، روزی که مرا شهید خواندند و عکس ها و اسناد.

نویسنده در مقدمه کتاب آورده است:تحقیق درباره ی محمود امان اللهی  را خیلی سال پیش شروع کردم. اما برای نوشتن وسواس داشتم. سنگینی و عظمت این مرد مرا سخت در حیرت فرو برده بود.
چگونه می شود یک نفر هم ارتش را تجربه کند، هم سپاه و بسیج و کمیته و نیروی انتظامی و وزارت کشور را. هم رزم را، هم اسارت را و هم جراحت... هم سخنرانی قاهر باشد، هم مداحی خالص. هم شهید و هم فرزند شهید.
پیداست که اینهمه بار را همچون منی یارای کشیدن نداشت. اما به قدر رفع تشنگی چه؟! از تمام عزیزانی که در مراحل شکل گیری کتاب یاورم بودند، سپاسگزارم. خانواده محترم شهید. ابوالقاسم امان اللهی و هادی منصوری.


****
شهید محمود امان اللهی  فرزند شهید احد امان اللهی در خرداد ماه سال 1339 در روستای جعفر آباد بیجار در استان کردستان به دنیا آمد و در سال 1356 وارد دانشکده افسری شد.
شهید والامقام احد امان اللهی؛ پدر محمود، که از همان اوایل پیروزی انقلاب، شکوهمند اسلامی به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمده بود  در روز ششم تیر ماه سال 1359 حین درگیری در روستاهای تابع شهرستان تکاب  به دست گروهک های ضدانقلاب به شهادت رسید.
وی  همان سال  از طرف دانشگاه افسری به سپاه ناحیه کردستان مأمور شد تا به عنوان مسؤول سپاه و پیشمرگان مسلمان کرد پایگاه موچش و رابط بین ارتش و سپاه در محور عملیاتی قروه  سنندج به انجام مأموریت بپردازد.
او در مقاومت 35 روزه مردم خرمشهر، رابط میان سرهنگ نامجو و محمد جهان آرا بود.
در روز بیست و سوم مهر ماه 1359 در حالی که قسمت غربی خرمشهر سقوط کرده و عده  زیادی از همرزمان او به شهادت رسیده بودند، هنگام درگیری خانهبهخانه، دوباره مجروح شد و به اسارت ارتش بعثی عراق درآمد. وضعیت جراحت او به گونه ای بود که هیچ کس احتمال زنده ماندنش را نمی داد.
لذا شهادت او بر همگان محرز شد و دانشگاه افسری نزاجا پوستر شهادتش را چاپ و منتشر کرد. مراسم شب هفتم و چهلم در زادگاهش برگزار شد. غافل زا این که او در اسارت زندگی شجاعانه ی جدیدی را در کنار بزرگوارانی همچون سرور احرار و آزادگان؛ شهید حجتالاسلام ابوترابی آغاز کرده است.
سرانجام محمود امان­اللهی، پس از تحمل 244 روز اسارت، به علت شدت جراحات وارده، به عنوان مجروح جنگی صعبالعلاج شناخته شد و طبق کنوانسیون سوم ژنو، به همراه 24 نفر دیگر از اسرای معلول ایرانی، با اسرای عراقی مبادله و در تاریخ 26/3/60 وارد فرودگاه مهرآباد تهران شد.
وی پس از آزادی بلافاصله به صحنه دفاع مقدس بازگشت و  در مسؤولیت های بسیج مستضعفین و قائممقامی سپاه تکاب، قائممقام سپاه سردشت، مسؤول بازرسی و دایره سیاسی قرارگاه حمزه سیدالشهدا، سرپرست عقیدتی سیاسی لشکر 23 نیروهای مخصوص (نوهد) و مسؤول سازماندهی بسیج عشایری قرارگاه حمزه سیدالشهدا خدمت نمود و در طول این مدت، سهبار دیگر به شدت مجروح شد.
اوایل سال 1363 به فرماندهی گردان ضربت عملیاتی جندالله بانه منصوب شد و یک سال بعد بنا به امر سپهبد شهید صیاد شیرازی  به قرارگاه کربلا و خاتمالانبیاء مأمور و به عنوان معاون فرمانده تیپ شهادت منصوب شد. او در این مدت در عملیاتهای ظفر 1و2و3 و کربلای 1و2و3 شرکت کرد و در سال 67 با حکم فرمانده لشکر 28 کردستان به فرماندهی یکی از گردانهای تکاور منصوب شد.
محمود  امان الهی به علت جراحات شدید مغزی بارها مورد عمل جراحی قرار گرفت و  در نهایت این رزمنده خستگیناپذیر در مورخه 17/3/79 ندای حق را لبیک گفت و به دیدار پدر و دیگر همرزمان شهیدش شتافت. بنا به وصیت او، قلب و کلیههای آن بزرگمرد به 3 نفر از نیازمندان که سالها از درد بیماری رنج میکشیدند، اهدا گردید. پیکر مطهر او پس از اجرای مراسم تشییع در دانشگاه افسری امام علی (ع) و شهر بیجار، پس از سالها دوری به زادگاهش (روستای جعفرآباد) منتقل و در میان سیل خروشان همرزمان، اقوام و مردم شهیدپرور تشییع و در کنار مزار پدر شهیدش به خاک سپرده شد.

علاقمندان برای تهیه این کتاب می توانند با اداره تالیف و نشر شاهد به  نشانی: تهران. خیابان طالقانی، خیابان ملک الشعرای بهار شمال، پلاک 5 طبقه سوم و با شماره تماس: 88308348 و 88308089 تماس حاصل نمایند.

منبع: نوید شاهد