گفت‌و‌گوی دفاع پرس با همسر دیپلمات ربوده شده "سیدمحسن موسوی"؛

پیگیری‌ها برای آزادی 4 دیپلمات ربوده شده باید جدی‌تر باشد

"حتی کم‌ترین دلایل مبنی بر عدم به شهادت رسیدن این چهار دیپلمات نیز پیگیری‌های جدی‌تری را می‌طلبد. امیدواریم این پیگیری‌ها شدت بگیرد و در نهایت منجر به آزادی آنها شود. ما باید تمام تلاش‌مان را برای آزادی آنها به کار بگیریم."
کد خبر: ۸۴۱۶۱
تاریخ انتشار: ۰۴ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۲:۳۶ - 24May 2016

پیگیری‌ها برای آزادی 4 دیپلمات ربوده شده باید جدی‌تر باشد

"مریم مجتهدزاده" همسر دیپلمات ربوده شده "سیدمحسن موسوی" و رئیس سازمان نشر آثار و ارزشهای مشارکت زنان در دفاع مقدس در گفتوگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس در پی انتشار خبری از جانب وزیر دفاع مبنی بر این که مدارکی دال بر زنده بودن چهار دیپلمات ربوده شده در لبنان وجود دارد، اظهار داشت: سوم خرداد یادآور نام سردار رشید اسلام حاج احمد متوسلیان فرمانده تیپ محمدرسول الله است و آن لشکر نقش عمدهای در آزادسازی خرمشهر داشت. تقارن این خبر با آزادسازی خرمشهر را به فال نیک میگیریم و امیدواریم که منجر به آزادی این عزیزان شود.

وی ادامه داد: خبری که از جانب سردار دهقان مطرح شد خبر مسرت بخش و امیدوارکنندهای است. طی این سالها با پیگیریهایی که صورت گرفت هیچ مدرکی دال بر شهادت این چهار دیپلمات به دست نیاوردیم. این اطمینان قلبی برای ما وجود دارد که این چهار عزیز زنده هستند.

مجتهدزاده با بیان اینکه معتقدم این چهار دیپلمات زنده و در زندانهای رژیم صهیونیستی هستند، گفت: شیوه صهیونیستها اینگونه است که اگر افرادی را گروگان بگیرند که از دیدگاه آنها ارزش مبادلاتی داشته باشد آنها را نمیکشند. اگر آنها را به شهادت رساندهاند باید جایی پیکرهایشان گذاشته یا دفن کرده باشند و یا نشانهای دال بر شهادت آنها باشد.

همسر دیپلمات ربوده شده "سیدمحسن موسوی" تصریح کرد: تا به حال هیچ مدرک و منبع واحد و موثقی برای ادعاهای رژیم صهیونیستی یا فالانژها مبنی بر به شهادت رسیدن آنها وجود ندارد و دارای تناقض بوده است حتی در تاریخهایی که اعلام میکردند آنها به شهادت رسیدند هم تناقض وجود دارد.

وی افزود: تناقضات نشان دهنده این است که رژیم صهیونیستی سناریوهای متفاوتی را طراحی و اعلام کردند. شواهد دال بر این است که این چهار عزیز زنده هستند و فرمایشات سردار دهقان یک تکلیف مضاعف را بر دوش ما و دولت قرار میدهد. حتی کمترین دلایل مبنی بر عدم به شهادت رسیدن این چهار دیپلمات نیز پیگیریهای جدیتری را میطلبد. این تکلیف مضاعف یک وظایف ویژهای را بر عهده ما میگذارد. امیدواریم این پیگیریها شدت بگیرد و در نهایت منجر به آزادی آنها شود. ما باید تمام تلاشمان را برای آزادی آنها به کار بگیریم.

همسر سید محسن موسوی در بخش دیگری از این گفتوگو گفت: این چهار دیپلمات ربوده شده نمایندگان جمهوری اسلامی بودند که در آن شرایط سخت که همه دیپلماتها کشور لبنان را ترک کرده بودند، اینها برای امدادرسانی و کمک به مردم لبنان در آنجا ماندند برای این که بگویند جمهوری اسلامی در آن شرایط سخت در کنار مردم لبنان است.

مجتهدزاده در پاسخ به سوالی مبنی بر این که آیا شکایتی از طرف ایران در مجامع بین المللی صورت گرفته است، اظهار کرد: پروندهای در سازمان ملل تشکیل شده است اما متاسفانه در سازمان ملل استانداردهای بین المللی دوگانهای وجود دارد. آنجایی که منافع غربیها مطرح باشد با تمام توان پیگیری میشود ولی وقتی منافع دیگر کشورها مطرح باشد ارزش قائل نیستند. این در حالی است که سازمان ملل تشکیل شده تا از حق و حقوق تمام کشورها دفاع کند.

وی ادامه داد: در خصوص چهار دیپلمات ربوده شده در لبنان هم استانداردهای دو گانه را مشاهده کردیم. صحنه لبنان در دورانی صحنه درگیری و جنگ بود. در آن صحنه درگیری اتفاقی برای غربیها میافتاد تمام دنیا برای آزادی آنها بسیج میشدند ولی وقتی همان اتفاق برای چهار ایرانی که اولین قربانیان گروگان گیری در لبنان بودند افتاد حتی اسامی آنها هم مطرح نشد. اسامی آنها زمانی مطرح شد که در مقابل آنها چند غربی ربوده شدند. پس از آن تمام دنیا متوجه شد که چهار دیپلمات ایرانی هم در لبنان ربوده شدند.

همسر یکی از دیپلماتهای ربوده شده در لبنان با اشاره به این که پیگیریها برای آزادی گروگانها وجدان بیدار جهان را میطلبد، گفت: با توجه به استقبال مردم از کمپین "آزادی متوسلیان و همرانشان" متوجه میشویم که مردم اسطورههای خود را فراموش نمیکنند. ملت ایران نسبت به کسانی که برایشان فداکاری کردند ارزش قائل هستند. این کمپین حرکت مثبت و نشان دهنده بالا بودن سطح آگاهی و بصیرت مردم بوده که در سطح اجتماع شکل گرفته و از مردم بصیرمان متشکریم.

همسر سید محسن موسوی در پایان بیان کرد: از روز اول مطمئن بودم که اینها زنده هستند. بعضی وقتها فکر میکردم به جهت این که می گویند "شهید زنده است" یقین بر زنده بودنش دارم و از سویی در دل به زنده بودنش یقین دارم، نمی توانم بین این دو تفکیک قائل شوم. هرگز تصور نکردم که همسرم نیست و یقین داشتم و دارم که زنده است. فرزندم را هم با همین تفکر بزرگ کردم که تا زمانی که هیچ نشانی مبنی بر شهادت اینها از نظر قطعی به ما نرسیده تکلیف ما این است که یقین داشته باشیم که زنده هستند.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار