نگاهی به زندگی مرحوم آیت الله غیوری

به گزارش گروه اجتماعی دفاع پرس، حضرت آیت الله سید علی غیوری به سال ۱۳۰۹ هجری شمسی در خانوادهای متدین در شهر نجفآباد متولد شد. پدر ایشان کاسب و به زهد و تقوا مشهور بود. آقای سید علی غیوری پس از طی تحصیلات ابتدایی از طریق منبرهای آقای صالحی نجفآبادی به طلبگی علاقمند شده، فراگیری دروس حوزوی را از سال ۱۳۲۵ در اصفهان آغاز و تا سال ۱۳۲۷ در نهایت فقر و تنگدستی در این شهر به تحصیل ادامه داد و پس از آن به مدرسه حاج ملاصادق در قم عزیمت کرد. آغاز آشنایی ایشان با مسایل سیاسی در همان زمان و بهواسطه ارتباط با اعضای فداییان اسلام بود و در همان زمان به تدریس در مدرسه جامعه تعلیمات اسلامی و تبلیغ در روستاهای اطراف قم پرداختند.

حضرت آیتالله غیوری از شاگردان بنام حضرت آیتالله العظمی بروجردی و حضرت آیتالله امام خمینی(ره)

حضرت آیتالله غیوری از شاگردان بنام حضرت آیتالله العظمی بروجردی و حضرت آیتالله امام خمینی(ره) بود و اولین شخصی است که توانست از حضرت امام(ره) بعد از شروع مبارزات سیاسی معظمله شهریه بگیرد و از آن پس خود مسئول جمعآوری و پرداخت وجوهات و شهریه حضرت امام شد؛ این امر در شناساندن حضرت امام بهعنوان مرجع تقلید و نقش محوری ایشان در سرپرستی از روحانیون مبارز تأثیر بهسزایی داشت. ایشان این وجوهات را حتی بههنگام تبعید حضرت امام در نجف اشرف مخفیانه به حضور ایشان میبرد.

آیتالله غیوری در سال ۱۳۴۱ بهدعوت تعدادی از اهالی شهر ری و تأیید حضرت امام به آنجا رفت و با کمک خیّرین آنجا اقدام به تأسیس مسجد، مدرسه و صندوق قرض الحسنه برای مردم نمود که بسیار موفق بود. ایشان در اداره این مؤسسات همیشه سعی میکرد از افراد انقلابی و هوادار حضرت امام استفاده کند، از جمله در دعوت از سخنرانان برای مسجد امام حسن عسکری(ع) شرط می کرد که نام حضرت امام حتماً بایستی آورده شود و به همین جهت چندین بار به کلانتری محل احضار شد و مورد بازجویی قرار گرفت. ایشان همچنین در جلساتی با شرکت دیگر روحانیون انقلابی شرکت میکرد که بعدها پایه و اساس تشکیل جامعه روحانیت شد. در این جلسات چگونگی کمک به زندانیان سیاسی و خانواده آنها مورد بررسی قرار گرفته، اقداماتی نیز در این ارتباط انجام مییافت.

تفسیر ۱۳ جزء از قرآن در طول دوران تبعید

بههنگام تدارک رژیم برای برگزاری جشنهای دوهزار و پانصد ساله شاهنشاهی، آیتالله غیوری مسجد امام حسن عسکری(ع) را در شهر ری بهصورت یکی از کانونهای مبارزه و توزیع اعلامیه درآورد که سرانجام ساواک آن را ردیابی، ایشان را دستگیر و پس از چند ماه شکنجه و آزار، آزاد کرد. آزادی آیتالله غیوری از زندان با توجه به محبوبیتی که بین مردم شهر ری داشت، با استقبال شایانی همراه بود. بهدنبال ادامه فعالیتهای سیاسی آیتالله غیوری بعد از آزادی از زندان، ایشان در سال ۵۳ مجدداً دستگیر و بهجرم شرکت در جلسات جامعه روحانیت به سیرجان تبعید شد. در دوران تبعید که ۳ سال به طول انجامید، به تفسیر ۱۳ جزء از قرآن همت گماشت. در همین دوران بود که آیتالله خامنهای با او در تبعیدگاهش دیدار کرد. آیتالله غیوری در سال ۱۳۵۶ پس از اتمام دوره تبعید به تهران بازگشت و فعالیتهای سیاسی خود را پی گرفت.

پس از بازگشت از تبعید آیتالله غیوری ضمن ادامه مبارزات به عضویت کمیته استقبال از حضرت امام در آمد. با پیروزی انقلاب اولین سمت ایشان مسئولیت تشکیل کمیتههای انقلاب شهر ری بود و سپس از جانب امام بهعنوان نماینده ایشان در کشورهای آفریقایی منصوب شد که در این دوره خدمات شایان توجهی از نظر تأسیس بیمارستان، مدرسه و گسترش اسلام در آفریقا کرد. ایشان همچنین از طرف حضرت امام مدتی به ریاست جمعیت هلال احمر منصوب شدند و در تأسیس سازمان اقتصاد اسلامی و جمعیت تعاون اسلامی نقس بسزایی داشتند.

حضرت آیتالله غیوری بعد از رحلت حضرت امام خمینی(ره)، شهریه حضرت آیتالله العظمی امام خامنهای را نیز عهدهدار شدند و علاوه بر آن تا قبل از ارتحال از طرف سازمان اوقاف تولیت ابنبابویه، مسئول امور مالی دانشگاه آزاد اسلامی از سوی مقام معظم رهبری، مسئولیت جامعه روحانیت شهر ری، بنیاد نور، بنیاد هدایت و تعدادی دیگر از بنیادهای خیریه را بهعهده داشت.

حضرت آیتالله غیوری در کنار مبارزات سیاسی، یکی از پشتوانههای مالی و تدارکاتی انقلاب بود

حضرت آیتالله غیوری یکی از کسانی است که از ابتدای شروع نهضت حضرت امام خمینی(ره) بهانحای گوناگون کنار آن قرار داشته و نهضت را یاری میرسانده است. ایشان توانست کنار مبارزات سیاسی، یکی از پشتوانههای مالی و تدارکاتی انقلاب بوده، همچنین فعالیتهای خیریه عام المنفعهای نیز انجام دهد. در واقع تداوم نهضت اسلامی در سالهای پیش از پیروزی انقلاب و پیروزی آن بههمراه پشتوانههای فکری و سیاسی انقلاب، محصول قرن ها تلاش فکری علمای شیعه و سالها زحمت و کوشش روحانیون و نیروهای مذهبی برای به ثمر نشستن آن است.

وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شهر ری را ترک نکرده و به رتق و فتق امور مردم آنجا پرداخت. این سوابق موجب شد که به امامت جمعه آن شهر برگزیده شود. در دوره چهارم انتخابات مجلس نیز در انتخابات میاندورهای بهعنوان نماینده مردم تهران به مجلس شورای اسلامی راه یافت.

نماینده ولی فقیه در جمعیت هلال احمر صبح روز پنجشنبه ۲۷ آذرماه سال ۹۳ به دلیل ایست قلبی دارفانی را وداع گفت و روح آن حضرت به ملکوت اعلا پیوست.

انتهای پیام/