حمله ناو وینسنس، عبرتی برای مسئولان در مواجه با آمریکاست

عباسعلی منصوری آرانی، نایب رئیس کمیته دفاعی مجلس در یادداشت خود برای خبرگزاری دفاع مقدس نوشت: از زمانی که امریکا روابطش را با ایران قطع کرد و تاکنون هیچ نقطه مثبتی را از عملکرد مقامات این کشور شاهد نیستیم، همواره رابطه ایران و امریکا در فضای تیرهای قرار داشته است نمونه آن در گذشته ، دوران دفاع مقدس و درحال حاضر مسئله تحریم های هستهای است.

حمله ناو وینسس به هواپیما مسافربری ایران یکی از این نقاط تاریک و وحشتناک است که انسان تعجب میکند چگونه یک فرمانده نظامی به صورت واضح و علنی هواپیمای مسافربری بیدفاع که در آن علاوه بر زنان و مردان بی گناه، 66 کودک حضور داشتند موردهدف قرار داده، سرنشینان آن را می کشد و توسط رئیس جمهور کشورش مدال افتخار هم میگیرد.

این اوج خباثت و دشمنی یک کشور با کشور دیگر است. البته این دشمنی که در حمله ناو امریکا به هواپیمای مسافربری به خوبی خود را نشان داد در خاطره ملت ایران ماندگار شده و همچنان دیوار بیاعتمادی سنگینی بین دو کشور حاکم است.

نمی شود چشم را بر جنایات آمریکایی ها بست. زمان زیادی لازم است تا جراحات عمیقی که مقامات امریکا به ملت ایران وارد کردند ترمیم شود، احتیاج به اقدامات جدی بسیاری از سوی مقامات امریکا وجود دارد و تا زمانی که آنها اعتماد ملت ایران را جلب نکنند  دیوار بیاعتمادی همچنان بین ایران و امریکا بالا خواهد بود.

اقدامات گذشته امریکا از جمله حمله به هواپیمای مسافربری در آینده روابط دو کشور تأثیرگذار گذاشته و می گذارد. ادامه فضای حاکم بین دو کشور مملو از بیاعتمادی و تقابل استراتژیک دو تفکر و دو دکترین است. البته سیاسیون کشور نیز باید این درایت را داشته باشند که همواره با نگاه به گذشته نسبت به آینده از جمله هر نوع تعاملی با  امریکا اقدام کنند. در واقع حمله ناو امریکا به هواپیمای مسافربری عبرت، تجربه و آزمونی برای مسئولان کشور در نظرم مردم ایران در نحوه تعامل با آمریکا است.

از سوی دیگر سکوت مجامع بین المللی و بی تفاوتی آنها نسبت به اقدامات ضد حقوق بشری آمریکا نیز قابل تامل است. مجامع بینالمللی از سوی امریکایی ها به سخره گرفته می شوند ولی قدرت اینکه واکنشی علیه کاخ سفید انجام دهند، ندارند. از درون چنین سازمان هایی حقوق بشر آمریکایی بیرون می آید که در آن کشته شدن هزاران انسان بی گناه توسط کشورهای باصطلاح ابرقدرت نادیده گرفته می شود، اما به بهانه های واهی کشور دیگر که مخالف سلطه پذیری آنان است ضدحقوق بشر می شود.