روایتی از دیدار مقام معظم رهبری با خانواده سردار شهید سبیلیان

نوشته‌های شهید قشنگ، باصفا و عمیق است/ هرچه یاد شهدا بیشتر شود، زندگی حقیقتی‌تر می‌شود

حضرت آقا پس از مطالعه و متبرک نمودن صفحاتی از دست نوشته‌های شهید فرمودند: قشنگ نوشته...این حرف‌هایی که این جوان در این دفتر نوشته، این‌ها هر کدام عمقی دارند، هر کدام از این‌ها یک باطنی دارند.
کد خبر: ۲۱۷۷۸
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۱:۲۹ - 17June 2014

نوشته‌های شهید قشنگ، باصفا و عمیق است/ هرچه یاد شهدا بیشتر شود، زندگی حقیقتی‌تر می‌شود

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس از مشهد، «مجتبی سالاری» یکی از نزدیکان سردار شهید سبیلیان که در دیدار مقام معظم رهبری با خانواده این سردار شهید در سال 80 حضور داشته، از آن دیدار اینگونه روایت میکند:

آقا تشریف آورده بودند تا از خانوادهی شهید، دل جویی کنند؛ تا همسر سردار پاکباز سردار شهید «سید محمود سبیلیان»، مزد سالها صبوری و ایستادگی را با دیدار پیر و مرادش از خدای محمود بگیرد.

ذوق زده شده بود، باورش نمیشد. یعنی درست میدید؟ نکند چشمهایش کم سو شدهاند؟ خصوصاً الان که باران اشک هم از آن، سرازیر بود.

اما نه، درست دیده بود؛ این چهرهی متبسم و نورانی مولا و مقتدایش مقام عظمای ولایت بود که در خانه شهید سبیلیان، رو به روی خود میدید.

خانم دکتر نصرتی -همسر شهید- حرفهای بسیاری برای گفتن داشت: از محمود گفت و از صفا و صداقتش؛ از موجی که به ساحل آرامش رسیده بود. از او که تنها دو بهار با او زیسته بود و اینک 18 بهار با یادش.

دفتر یادداشتهای سردار را آورد، آقا پس از مطالعه و متبرک نمودن صفحاتی از دست نوشتههای سردار شهید سید محمود سبیلیان، خلوص، تلاش و درایت محمود را تحسین کردند و فرمودند: قشنگ نوشته...این حرفهایی که این جوان در این دفتر نوشته، اینها هر کدام عمقی دارند دیگر، هر کدام از اینها یک باطنی دارند. او همانطور با صفا نوشته، اما همان نوشتهی با صفایی که از روی طبع اولیهی خودش نوشته، همین دارای عمق است. خاصیت ایمان هم همین است که ایمان درست، عمیق است، عمق دارد.

در آن لحظات شیرین و به یاد ماندنی، تصویر زیبای محمود، مقابل دیدگان مبارک آقا بود. حضرت، مطالب مفصّلی پیرامون نقش و وظیفهی سنگین خانمهای انقلابی و اهل فکر در جامعه کنونی، ایراد فرمودند و افزودند:  خدا ان شاءالله که برکات این شهدای عزیز را روز به روز در جامعهی ما محسوستر و برجستهتر کند.

هر چه که یاد اینها برجستهتر و زندهتر شود، زندگی در این کشور، حقیقیتر میشود و الّا گاهی هست که مردم، ظاهراً زندهاند، باطناً حیاتی وجود ندارد. حیاتی که همراه باشد با سرسپردگی و بی اتکایی و دل باختگی به دیگران، چه زندگیای است؟ زندگیای که در آن هدفی وجود نداشته باشد، چه زندگیای است؟

وقتی که اینها زنده باشند، روحشان، نامشان، یادشان زنده باشد، زندگی حقیقی خواهد شد و انسانها، با جهت و با هدف، حرکت خواهند کرد. انشاءالله که خداوند خودش همه ماها را به برکت صفا و صداقت اینها (شهیدان) مشمول نور هدایت خودش قرار بدهد.

ان شاءالله که روز به روز همین جور باشد.

نظر شما
پربیننده ها